De Goudse Glazen prijken op de lijst van de CODART-canon. De CODART Canon bestaat uit 100 Nederlandse en Vlaamse kunstwerken van voor 1750 die van groot belang zijn voor de kunstgeschiedenis. De glas-in-loodramen (van rond 1555) van Dirck Pietersz. Crabeth, Wouter Pietersz. Crabeth, Joachim Wtewael en anderen staan tussen meesterwerken van Van Eyck, Rubens en Rembrandt. Zie ook de lijst op canon.codart.nl
Uitkomst stemrondes
Aan de hand van twee stemrondes (eerst de museumconservatoren gevolgd door een publieke stemming) heeft een speciale commissie de uiteindelijke canon vastgesteld. Op de lijst prijken uiteraard grote namen als Rembrandt van Rijn, Peter Paul Rubens, Johannes Vermeer, Jan van Eyck en Jheronimus Bosch, maar er zijn ook veel kunstwerken van onbekendere kunstenaars als Geertruydt Roghman, Johan Gregor van der Schardt en Claes Sluter. Hoewel schilderijen de overhand hebben komen er enkele opvallende objecten in de lijst voor zoals een middeleeuwse kroonluchter uit de Sint Walburgiskerk in Zutphen en bruidshandschoenen van ca.1600-1625 uit de collectie van het Rijksmuseum.
Maartje Beekman, directeur CODART: “Wij zien de canon als een startpunt, een kompas in het omvangrijke aanbod oude kunst dat te zien is in museumcollecties over de hele wereld. De stemming en canon zijn ook bedoeld om de minder bekende kunstwerken uit deze periode onder de aandacht te brengen bij een groter publiek. Ook willen we door middel van de canon prikkelen tot discussie, iets wat bij vakgenoten goed gelukt is.”
Momenteel komen in de lijst 5 vrouwelijke kunstenaars voor. Het aantal vrouwen dat een rol van betekenis speelde in de kunst tot 1750 was dan ook minder groot dan het aantal mannen. Toch is het maar zeer de vraag of zij vroeger ook zouden zijn opgenomen in een tophonderd en of het aantal vrouwen in een toekomstige canon wellicht toeneemt. Het is een goed voorbeeld van hoe een canon tijdsbepaald is en dus ook op die manier, als een momentopname, bekeken moet worden.
Spelregels
Om er voor te zorgen dat de CODART Canon een representatieve selectie is, heeft CODART enkele spelregels opgesteld. Er is bijvoorbeeld een limiet van twee werken per kunstenaar per kunstvorm. Om de diversiteit tussen de verschillende kunstvormen te waarborgen zijn ook de aantallen per categorie vastgesteld op 60 schilderijen, 10 tekeningen, 10 prenten, 10 sculpturen en 10 toegepaste kunstwerken. Zo kan het dat in de uiteindelijke canon Meisje met de parel van Vermeer en Het Joodse bruidje van Rembrandt wel veel stemmen kregen, maar toch niet zijn opgenomen.
Toekomst
Nu de meesterwerken gekozen zijn heeft CODART zich ten doel gesteld om de lijst inhoudelijk onder de aandacht te brengen. Want waarom zijn deze 100 Nederlandse en Vlaamse kunstwerken van voor 1750 zo van belang? In eerste instantie wordt deze informatie verzameld en gedeeld op het eigen online platform van CODART. Daarna zijn er plannen voor het uitbrengen van een boek, het maken van korte video’s en podcasts over de CODART Canon.
CODART
CODART is een internationaal netwerk voor museumconservatoren van Nederlandse en Vlaamse kunst. Het netwerk verbindt bijna 700 conservatoren uit zo’n 300 verschillende musea in meer dan 40 landen. Leden werken in prestigieuze instellingen als het Louvre in Parijs, het Prado in Madrid, de Hermitage in St. Petersburg en het Metropolitan Museum of Art in New York, maar ook in minder bekende musea in Polen, Mexico, Oostenrijk en Cuba. CODART bevordert de uitwisseling van kennis en de contacten tussen museumconservatoren onderling. Daarnaast wil CODART de Nederlandse en Vlaamse kunst zichtbaarder en toegankelijker maken voor een internationaal publiek en de kennis erover bij een breder publiek vergroten.
Meer informatie is te vinden op de website: canon.codart.nl