De intelligente lockdown in maart was aanleiding voor fotograaf Ton Bennemeer om binnenblijvers bij hun voordeuren te fotograferen. Dat resulteerde uiteindelijk in 75 sprekende foto’s, waarbij het schrijverscollectief De Schrijfjuffers de bijbehorende verhalen optekende. Een uniek koffietafelboek over hoe iets negatiefs ook positieve en waardevolle elementen kan bevatten. In het boek ook tal van Gouwenaars of regiogenoten die iets met Gouda te maken hebben. Voor Gouds Dagblad aanleiding en voedingsbodem voor een nieuwe rubriek. Vandaag deel 1: Thuis | Daniëlle Dekker met haar overbuurvrouw Cornelia Dutch

Thuis | Daniëlle Dekker met haar overbuurvrouw Cornelia Dutch

Er zijn momenten waarop 1,5 meter wat aan de krappe kant lijkt. Bijvoorbeeld als dat de afstand tussen jou en je overbuurvrouw is. Zoals bij Cornelia en Daniëlle, in de Looierspoort in Gouda.

Als bewoners in een van de mooiste stegen van Nederland hebben ze er weinig last van. De ramen van de tegenover elkaar liggende woningen verspringen ten opzichte van elkaar, waardoor er geen sprake is van overheersende inkijk.

Ook in de tweede helft van de negentiende eeuw kende men het concept stadsverdichting. Om uitbreiding buiten de Singels te voorkomen, offerde het stadsbestuur van Gouda binnentuinen op en bouwde de ruimte vol met industriële gebouwen en arbeiderswoningen, waaronder de twaalf huisjes aan de Looierspoort. De toegang tot de steeg is slechts 60 centimeter breed!

Het steegje ligt midden in het stadshart en is in normale tijden een plek die door wandelende gidsen met hun enthousiaste toeristen graag bezocht wordt. Toch heerst er dan ook, in de woorden van thee-ontvangster Cornelia, ‘een stilte die wordt benadrukt door de klanken van de klokken van Gouda.’

Deze serene rust kon in coronatijd weleens te veel worden. Thee-schenkster Danielle is wetenschappelijk onderzoeker en haar laboratorium-werkzaamheden vielen stil. Zij vulde de dagen met het lezen van literatuur, maar zonder de stimulerende discussies met haar vakgenoten. Ook miste ze de dynamiek van haar vriendengroep.

Gelukkig tingelde de Whats-App-groep van de Looierspoortbewoners vrolijk door. De afstand tussen de buren is letterlijk en figuurlijk klein. Normaal delen zij aspergeschilmesjes, planten en zelfs tuinmeubelen. Tijdens corona breidde dat uit tot werkruimte buitenshuis en boodschappenhulp.

Zo gaat dat in de Looierspoort. Anderhalve meter afstand was al een feit en heeft contact nooit in de weg gestaan.

15 maart 2020
Op 15 maart 2020 begon in Nederland de intelligente lockdown. Restaurants sloten, vliegtuigen bleven aan de grond, de lichten doofden in scholen, sportkantines en kantoren. Festivals werden tot verboden gebied verklaard. Nederland ging op slot en thuisblijven werd de norm.

Wat als thuis een verplicht toevluchtsoord wordt?
Thuis is de bijzondere plaats in ieders leven, want precies daar ben je ‘thuis’. Synoniemen voor thuis zijn onder andere behaaglijk, familiair, gezellig, huiselijk, innig, knus, persoonlijk en vertrouwd. Woorden met een overwegend positieve lading. Maar wat als thuis een verplicht toevluchtsoord wordt en je vierentwintig uur per dag op elkaars lip zit? Of dat thuis ineens een gedwongen isolement is, omdat je tot de kwetsbare ouderen of zieken behoort? Staat thuis dan nog steeds gelijk aan gezellig? 

Het deurkozijn als metafoor voor de inperking van onze bewegingsvrijheid. En voor veel mensen betekende het thuis zitten ook dat ze geen werk meer hadden. Fotograaf Ton Bennemeer zag zijn opdrachtenmap slinken. In plaats van op de bank te gaan zitten Netflixen, besloot hij actie te ondernemen. Hij pakte zijn camera en fotografeerde de binnenblijvers bij hun voordeuren. Op gepaste afstand uiteraard. Met het deurkozijn als passe-partout en beeldende metafoor voor de tijdelijke inperking van onze bewegingsvrijheid.

Herkenning en bewondering
Vijfenzeventig sprekende foto’s maakte Ton, waarbij auteurs Antoinette Kalkman, Barbara Sevenstern en Tamara Onos de bijbehorende verhalen schreven. Persoonlijke verhalen, vol
herkenning en bewondering. ‘We maken er het beste van,’ was voor velen het credo. Met in de regel een positieve en creatieve invulling van de (on)mogelijkheden. De camping in het
buitenland werd verruild voor het opblaasbadje op eigen terrein, de pubquiz werd online gespeeld, de zitkamer diende als thuisbioscoop en de kraamvisite stond voor het raam in de
voortuin. Zo kreeg het dagelijks leven opnieuw vorm en werd ons huis meer dan ooit een veilig welkom thuis.

160 pagina’s hardcover
Het boek ‘Thuis. Nederland in coronatijd’ telt 160 pagina’s en wordt uitgeven in hardcover. Het biedt een kleurrijk inkijkje in het gewone Nederlandse huishouden in een bijzondere tijd.
Een tijdsbeeld dat laat zien dat de kritische en op zijn vrijheid gestelde Nederlander ook in staat is te roeien met de riemen die hij heeft.

“Thuis. Nederland in coronatijd” (ISBN13: 978-90-6523-743-9) is nu al te reserveren en vanaf 1 december te koop bij de boekhandel (€ 22,95).

“Van een woonboot naar een paard in de gang, van een boomhut tot een verjaardag aan de voordeur, geweldig”

“Prachtige foto's en verhalen hoe een ieder de eerste maanden van corona heeft beleefd, wat mooi”

“Nu al een tijdsbeeld”

Nieuwsgierig? Kijk even op een van de volgende links.

https://www.boekhandelburger.nl/…/antoinette-kalkman…/thuis/
http://bit.ly/Thuis_viaBOL
http://bit.ly/Thuis_viaBruna
http://bit.ly/Thuis_viaLibris
https://bit.ly/Thuis_VBB

Over de fotograaf
Ton Bennemeer denkt, droomt, lacht en huilt in beelden. Vertel hem een verhaal en het komt als foto binnen. De dagen zijn te kort of zijn verhalen te lang; best vermoeiend vinden ze bij hem thuis. Maar zij kennen ook zijn onzekerheid en zien zijn passie. Ton probeert een verhaal dat hij hoort tijdens een voorgesprek te vertalen in beeld. Het is ook veel leuker voor de geportretteerden, zij mogen zichzelf zijn. Een filmisch portret noemt Ton het.

Over de auteurs schrijfjuffers.nl
Antoinette Kalkman, Barbara Sevenstern en Tamara Onos ontmoetten elkaar in 2017 op een berg in Portugal. Drie verschillende karakters met een duidelijke missie: het schrijven en op de markt brengen van hun boeken. Sindsdien schrijven ze samen. Niet letterlijk aan dezelfde tafel, maar wel met elkaar. Ze lezen elkaars werk en voorzien het van feedback, bespreken alle mee- en tegenvallers en stimuleren elkaar om door te zetten, ook als het schrijfproces stagneert. Inmiddels zijn ze alle drie succesvol gedebuteerd en liggen hun boeken in de winkel en bibliotheek. Daarnaast zijn hun korte verhalen in verschillende bundels samengevoegd en bloggen ze als schrijverscollectief onder de naam Schrijfjuffers.nl. Ze geloven in teamwork en dat stralen ze graag uit.

Over de uitgever
Uitgeverij van Brug is een algemene uitgeverij uit Den Haag. Ze maken boeken over mensen en hun levenservaringen, over gezin & gezondheid, over werk, management en ondernemen. Maar ze schuwen andere onderwerpen zeker niet. Ze maken vooral sterke non-fictie, boeken die antwoorden geven op de dagelijkse vragen van de lezer. Vaak zijn dat boeken voor specifieke doelgroepen, soms ook voor grotere.