Ik voel de leegte van de tribune achter me. Een enkeling heeft zich over straat gewaagd om aanwezig te zijn bij de commissievergadering van de commissie Samenleving, helden! En toch houdt het me bezig: op onbewaakte momenten vraag ik me af hoe het komt dat inwoners van Gouda in grote aantallen komen opdraven als we het over parkeren hebben, maar geen interesse lijken te hebben als het over jeugdzorg, armoede of de participatiewet gaat.
 
Zelfs als de onderwerpen je niet direct persoonlijk raken, het is wel de commissie waar het meeste geld in omgaat: op een totale begroting van 320 miljoen, gaat er dit jaar 140 miljoen naar alleen al het sociaal domein, bijna 44%. Dat rechtvaardigt mijns inziens volle tribunes en een stampende massa met vuvuzela’s. En toch is de tribune achter me zo goed als leeg, geen spandoek te zien. Waar zijn toch al die mensen?
 
Hoe langer ik daarover nadenk, hoe meer het antwoord zich aandringt in mijn hoofd: als de zorgen je boven het hoofd groeien, als je niet meer weet hoe je kind zich veilig kan ontwikkelen, of wanneer je niet zeker bent of je aan het eind van de maand nog wel de rekeningen kunt betalen, dan heb je waarschijnlijk geen enkele ruimte om op woensdagavond op de tribune te gaan zitten, dan ben je bezig te overleven. Laten we ons als raadsleden vooral motiveren door de lege plekken op de tribune, de informatie en verhalen zelf gaan ophalen in de stad en de lege tribunes niet opvatten als ‘wie zwijgt stemt toe’.
 
En voor de momenten dat de tribunes wel vol zitten: vooral genieten van de betrokkenheid van onze Goudse inwoners. Het is altijd goed nogmaals te horen dat autobezitters graag voor hun eigen deur willen parkeren.
 
Heike Brandes - D66 Gouda