Column Gerrit Schinkel |

Nostalgie

Zondag 10 oktober 2021 zou zo maar als een gedenkwaardige zondag de boeken in kunnen gaan. In de Goudse voetbalanalen wel te verstaan. Hoe vaak zullen ze tegen elkaar hebben gespeeld. Ik heb het niet nagekeken want dat lijkt me toch een hele klus, maar het moeten er tientallen geweest zijn. Wedstrijden waar de Goudse voetballiefhebbers altijd naar uitkeken.
Een lach en een traan, er was altijd wel wat te beleven aan de Walvisstraat. Menig duel is er uitgevochten.

Afgelopen zondag was het dus zover. De laatste stadsderby ONA – Olympia op de zondagmiddag. Althans zeker voorlopig de laatste, want in het volgend seizoen komen beide gerenommeerde Goudse teams elkaar in ieder geval in competitieverband niet tegen. En de toekomst zal uitwijzen of dit ooit weer het geval zal zijn.

En het was zo mooi twee seizoen geleden toen ONA, wellicht dankzij de coronacrisis en de afgebroken competitie, onverwacht promoveerde naar de 1e klasse. Er stond weer een stadsderby op de voetbalkalender. Maar die verdwijnt helaas weer veel te snel. Als Olympia zich dit seizoen handhaaft in de 1e klasse duurt het minstens vijf jaar eer ze elkaar mogelijk weer treffen.

Zondag 10 oktober daalden de spelers van Olympia nog twee maal van de bekende ONA trap af. Liepen de Olympianen voor de laatste keer in de lange gang langs die nostalgische en fraaie voetbalportretten. En onthaald door knetterend vuurwerk betraden zij voor de laatste maal het veld aan de Walvisstraat.

Ik denk dat de supporters van ONA en Olympia, maar ook de neutrale voetballiefhebbers, deze zondag met gemengde gevoelens hebben beleefd. Na afloop van de wedstrijd zullen ongetwijfeld de nodige herinneringen zijn opgehaald. Gelukkig hebben we de returnwedstrijd aan de Bodegraafsestraatweg nog tegoed. Een schrale troost.