Column Jan Steigenga |

Lofzang op de leerkracht, en nu allemaal naar de PABO

De trouwe lezers van deze digitale krant weten dat mijn columns vrijwel altijd over het onderwijs gaan. Meestal met een kritische teneur, maar altijd gericht op verbeterpunten. Waarom ik eigenlijk zo vaak over het onderwijs schrijf, zal men zich afvragen. Welnu, omdat ik het zo’n prachtig beroep vind.

Waarom?
Omdat het werken met jonge mensen zo enorm boeiend en afwisselend is. Elke dag is anders, zelfs als je twee jaar achter elkaar dezelfde groep hebt, of hetzelfde vak onderwijst. Want elk kind is uniek, elke groep reageert anders, ondervindt andere hobbels, heeft andere uitleg en begeleiding nodig.

Omdat het overbrengen van kennis een dankbare kernactiviteit is. De eerste reden om een school te stichten is immers het organiseren van kennisoverdracht. Onlosmakelijk daaraan verbonden is de pedagogische begeleiding.

Omdat het begeleiden van jonge mensen zo belangrijk is en je er van kan genieten dat je mensjes uit ziet groeien tot evenwichtige mensen die in staat en bereid zijn een positieve bijdrage te leveren aan onze samenleving. Dat is helemaal geweldig als je ze later nog eens tegen komt en ze vol vuur vertellen over de mooie tijd die ze op je school hebben gehad, of als ze later hun diploma’s komen laten bewonderen, of als ze later komen vertellen welk leuk beroep ze uitoefenen. Geweldig!

Omdat je veel energie krijgt van het observeren van de jonge mensen als zij bezig zijn met activiteiten waar ze zichtbaar plezier aan beleven. Denk hierbij aan sport- & speldagen, schoolreisjes, werkweken, excursies en speciale gastlessen, zoals muziek en denksporten.

Omdat met name de jonge kinderen nog zo heerlijk open en eerlijk zijn, in kringgesprekken geen huiselijke gebeurtenis onbesproken laten. Glimlach! Bleven ze maar zo!

Omdat je elk cursusjaar opnieuw een bijdrage mag leveren aan de maatschappij van morgen door jonge mensen te vormen en te kneden, toe te rusten met kennis en kunde. Je werk als leerkracht doet er toe, is essentieel voor de toekomst van ons land.

Omdat het onderwijs teamwork is. Je staat er niet alleen voor. Samen met je collega’s probeer je het onderwijs binnen je school zo goed mogelijk neer te zetten. Samen met je collega’s werk je aan dat ene kind, werk je aan het schoolklimaat. Door rapportages en overleg verrijk je elkaar en kan het onderwijs beter afgestemd worden op de behoefte van de leerlingen. Enthousiasme straal je uit en geeft ook weer energie aan collega’s, aan de kinderen, aan de ouders.

Omdat ik ongeveer 40 jaar met heel veel plezier in het onderwijs werkzaam ben geweest en dus best wel uit eigen ervaring kan spreken.

Omdat mijn kleindochter in het laatste jaar van de PABO zit en zo heerlijk enthousiast kan vertellen over haar meest recente ervaringen. Ik word er telkens weer warm van……

Zo, en nu allemaal naar de PABO…….