Het grootste deel van het kabinet verdwijnt straks en ook de halve Tweede Kamer gaat opeens op zoek naar een functie elders. Een politieke loopbaan blijkt niet langer aantrekkelijk. Het inkomen is nog wel aardig en soms maak je een leuk dienstreisje naar een exotisch oord, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Aanzien geeft ’t al lang niet meer, je wordt op social media de hele dag voor rotte vis uitgemaakt en dan zijn er ook nog idioten die je bedreigen of je thuis komen intimideren.

Niet eerder heb ik zo’n uittocht van politici gezien. Helaas ontbreken de namen die ik juist graag zou zien vertrekken. Maar met een beetje geluk lost dat zichzelf bij de nieuwe verkiezingen (althans voor een deel) vanzelf op. Er is er echter ook een zot die na een kort intermezzo terug verlangt naar de schijnwerpers op het Binnenhof, te weten Henk Krol. Krol; die beminnelijke scharrelaar, die net zo makkelijk van politieke partij wisselt als Sylvie Meis van rijke geliefde, wil weer terug naar de Tweede Kamer. 

Zelf heeft hij het over zijn niet aflatende strijdbaarheid, maar net zo goed als zangeres Heintje Davids keer op keer afscheid nam en steeds weer terug op het podium keerde, zo is ook Henk Krol boven alles een aandachtsjunkie. Een bestaan in de schaduw als uitbater van een B&B blijkt niet aan Henk besteed. Hij wil terug in de politieke arena; ongetwijfeld weer met cijfers die zelden blijken te kloppen.

Musical

Ooit werd ik wakker op de linkerschouder van Henk Krol, in die tijd nog hoofdredacteur van de Gay Krant. Nee, ik had mij niet bekeerd tot de herenliefde. We zaten naast elkaar bij de première van de musical Grace, een Nederlandse productie over filmster Grace Kelly, de latere prinses Gracia van Monaco. Die show - geschreven en geproduceerd door een gefortuneerde zakenman die hiervoor zelfs een demontabel theater naast de Amsterdam Arena liet bouwen - bleek zó ongelooflijk saai, dat ik indutte en een tijdje in dromenland verkeerde. 

Ik schrok wakker op het moment dat Krol, die eveneens in diepe slaap bleek weggezonken, ineens bewoog. We keken elkaar aan en barsten in gedempt lachen uit. Het voorval was tekenend voor hoe het verder met de musical Grace zou gaan. Ondanks in die tijd grote namen als Joke de Kruijf en Ernst Daniël Smid in de hoofdrollen kwam er wegens gebrek aan publiek na vier maanden een eind aan het avontuur. Het eindigde in een faillissement en beslaglegging op het als paleis gedecoreerde Grace Theater. 

Nadien ben ik Henk Krol nog bij diverse andere musical-premières tegengekomen, maar tot enige conversatie tussen ons is ’t nooit gekomen. Dat wil niet zeggen dat zijn doen en laten ongemerkt aan me voorbij ging. Dat is ook bijna onmogelijk, want Henk Krol beschikt over de curieuze kwaliteit om van het ene schandaal in 't andere te belanden.

Omstreden

Dat begon al in 2005 toen hij als baas van de Gay Krant in opspraak raakte, omdat hij via het blad ’t omstreden erectiemiddel Libifit verkocht. Krol stopte er pas mee toen de Minister van de Volksgezondheid dreigde op te treden tegen de Gay Krant. Diezelfde Gay Krant ging in 2013 failliet, evenals twee andere ondernemingen waar Krol directeur-grootaandeelhouder was. Niet lang daarna bleek ook dat Krol nooit pensioenpremies voor zijn werknemers had afgedragen.

Die onthulling - door Krol weggewoven als ‘de schuld van zijn secretaresse’ - kostte hem zijn positie als fractievoorzitter en partijleider van 50PLUS. Want Henk had inmiddels journalistiek verruilt voor de politiek. Hij werd vanaf 2011 het gezicht van 50PLUS, dat vooral streed voor de belangen van senioren. Dat vond ik wel humor; iemand die zelf geen pensioenpremies voor zijn werknemers afdraagt en zich vervolgens als belangenbehartiger voor de oudjes presenteert.

50+ werd achtervolgd door interne ruzies en schandalen, waarbij steeds vaker de vraag rees of die beminnelijke Henk Krol ook wel echt zo beminnelijk was. In elk geval ging het ook niet veel beter met de nieuwe clubs, nadat Krol 50PLUS met slaande deuren had verlaten. Zijn Partij voor de Toekomst, met Femke Merel van Kooten-Arissen (een afvallige van de Partij voor de Dieren) en Henk Otten (de afvallige mede-oprichter van Forum voor Democratie) was geen lang leven beschoren. Al na een paar maanden splitste Femke Merel van Kooten-Arissen zich andermaal af. Krol vertrok zelf ook en Otten ging in zijn eentje verder.

Zoals Johan Derksen het onlangs op tv verwoordde: “waar Henk Krol verschijnt, ontstaat ruzie”. Ik juich dat alleen maar toe, omdat Krol zich nu heeft verbonden aan de club van louche huisjesmelker Wybren van Haga; een ex-VVD’er en ex Forum-kompaan wiens schimmige handel en wandel als huurbaas zelfs de ethische commissie van de VVD te ver ging. Nou, je moet het echt heel bont maken willen ze je uit de VVD schoppen.

Voor Krol echter strijdt BVNL, zo heet die kwakkelende beweging van Van Haga, nu juist voor alle zaken waar hijzelf ook voor staat. Dus heeft hij alle andere partijen die hem, zo beweert hij, ook graag op de kieslijst hadden gehad afgewezen. Optimist Krol kiest  voor BVNL dat momenteel op nul in de peilingen staat. Als die voorspelling - Zo Waarlijk Helpe Ons God Almachtig - uit mocht komen, dan zijn we niet alleen Van Haga kwijt, maar ook - in elk geval voor een tijdje - van Henk Krol verlost.