Waarom willen zoveel mensen toch een Bed & Breakfast beginnen? Wat is er leuk aan om je rust en privacy op te geven en - tegen een schamele vergoeding - voortdurend wildvreemden in je huis te moeten ontvangen?

Het al tien jaar succesvolle tv-programma ‘Bed & Breakfast’ van Omroep Max laat goed zien met hoeveel gezeur en gezeik je als gastheer/vrouw te maken krijgt. De een vindt het bed te hard, de ander te zacht. Er is te weinig verlichting, de gordijnen verduisteren onvoldoende, de dekbedovertrekken zijn te druk of juist te saai. Te weinig stopcontacten, stof op de linnenkast, een buts in de muur, een kapot nachtkast-lampje. Er bestaan zelfs types die bij het betreden van de kamer meteen het aantal kleerhangertjes in de hangkast tellen en boos constateren dat ’t er niet minimaal zeven zijn.

En dat zijn dan nog B&B-houders onder elkaar. Mensen die als geen ander weten wat het betekent om een logement te runnen en bovendien zelf mogen bepalen hoeveel geld ze voor de overnachting over hebben. En die hun gezever in het eindoordeel tegenover de collega’s altijd veel vriendelijker verwoorden, dan ze eerder in de beslotenheid van de kamer deden. 

Desondanks schrikt het hele legioenen niet af zich in ’t avontuur van B&B-exploitant te storten. Al die tv-programma’s over mensen die hun leven omgooien teren voor een belangrijk deel op B&B-houders in spé (negen van de tien keer zonder enige horeca-ervaring). Toegegeven, bij ‘Ik vertrek’ en de Talpa-kopie ‘Het roer om’ zitten wat avonturiers die een camping, fietsverhuur, pannenkoekenhuis of midgit-golfbaan beginnen, maar het merendeel gaat voor een Bed & Breakfast.

Ook in de Engelse reeks ‘Een leven in de zon’ op RTL4 - over Britten die de kille regen in het Verenigd Koninkrijk inruilen voor een warm en stralend bestaan in Spanje dan wel Frankrijk, stort men zich massaal op het runnen van een B&B. Het is een heerlijk format, want die Britten spreken doorgaans uitsluitend Engels en zijn constant verbaasd over de Spaanse mañana-mentaliteit dan wel ‘de Franse slag’.

Ontspannen leven

Wat al die programma’s met elkaar gemeen hebben, is dat die nieuwbakken B&B-houders de illusie hebben dat ze vanaf nu een ontspannen leven tegemoet gaan. Ze laten de stress van hun kantoorbaan achter zich, ze hebben niets meer te maken met het gedram van die onaangename manager. Nee, ze zijn voortaan baas over hun eigen tijd, ze gaan genieten van het pastorale leven op het platteland, de schoonheid van de natuur.

De harde werkelijkheid is anders. Eerst zijn er - dat is schering en inslag - de bouwkundige tegenvallers: de riolering zit verstopt, de waterdruk blijkt te laag, op de vliering woont een marter, in de vloer van de beoogde ontbijtzaal zit houtrot en het dak van het achterhuis is anders dan de verkoper je voorspiegelde toch heus aan vervanging toe. In Spanje kan het je ook nog overkomen dat het huis illegaal blijkt te zijn gebouwd, waardoor je nooit een B&B-vergunning kunt krijgen. Of tijdens een korte afwezigheid hebben inbrekers de twee boilers ruw van de muur gerukt en meegenomen. Tja, alles staat daardoor ook onder water.

Maar heb je al die ellende doorstaan en ben je met financiële steun van vrienden en familie ter nauwer nood aan een faillissement ontsnapt, dan begint pas de echte ellende. Altijd maar voor dag en dauw opstaan om het ontbijt voor te bereiden. Broodjes en croissants halen of zelf afbakken, sinaasappels uitpersen, eieren koken, koffie en thee zetten. Als de gasten dan eindelijk zijn opgeduveld, dan kun je meteen de bedden afhalen, de kamers luchten, stofzuigen, dweilen, alles afnemen, de haren uit het doucheputje vissen, de wc-pot toonbaar maken en rondom alles met spons en wisser afnemen. Waarna de bedden weer kunnen worden opgemaakt voor de nieuwe gasten die alweer om twee, drie uur ’s middags arriveren.

Tijd om op adem te komen, is er niet. Want de wasmachine moet draaien. De keuken en ontbijtruimte moet worden opgeruimd en schoongemaakt. Tussentijds prop je zelf de overgebleven broodjes en croissants van het ontbijt naar binnen. Zodra de droogtrommel klaar is, kan het strijkijzer aan. Oh nee, daar zijn de nieuwe gasten al. Die moeten eerst wegwijs worden gemaakt.

En dat dag in dag uit. Altijd maar de perfecte gastheer/vrouw spelen. Service met een glimlach. Steeds weer die vrees dat je negatieve beoordelingen op de site krijgt of geklaag op de social media. Daarnaast de zorg dat er niet voldoende boekingen komen om genoeg inkomen te genereren. 

Van dat gedroomde relaxte leven zonder stress komt geen donder terecht. Aan het eind van het hoogseizoen ben je gesloopt, compleet uitgeput en besef je dat in je oude baan misschien een klier van een chef had, maar dat je wel een gegarandeerd inkomen genoot met vakantiegeld en dertiende maand en dat je hooguit vijf dagen per week om negen uur ’s morgens begon en ’s middags om vijf uur klaar was. In je B&B kloppen de klieren ’s avonds om elf uur aan je deur om gepikeerd te melden dat de wifi het ineens niet meer doet.

Levenspartner

Kijkcijferkanon ‘B&B vol liefde’ gaat over acht alleenstaande B&B-houders die een levenspartner aan hun zijde zoeken. Het is een datingprogramma, waarbij potentiële liefdeskandidaten (vier concurrenten per B&B-houder) afreizen naar Oostenrijk, Frankrijk, Italië, Portugal en Madeira om ter plekke te dingen naar de gunsten van de B&B-houder. Het zijn stuk voor stuk mannen en vrouwen die in een heel ander beroep zitten. Van meubelverkoper en vrachtwagenchauffeur tot kattengedragsdeskundige en muzieklerares. 

Niet eentje vraagt zich af waarom die deelnemende B&B-houders vrijgezel zijn. Natuurlijk, er zitten - net als in het vorige seizoen - een paar flinke kneuzen bij. Maar zelfs al zie je blind van verliefdheid in hunkerende Hans of verkrampte Astrid de man/vrouw van je dromen, dan nog wacht je een miserabel bestaan in zo’n verdomde Bed & Breakfast. Meubels verkopen is misschien ook niet het leukste in het leven, maar je hoeft er in elk geval niet elke ochtend om half zes voor uit de veren.