Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.

In het AD van verleden week doet senator en theoloog Ruard Ganzevoort (GL) een beroep op lezers mee te denken hoe artikel 1 van de grondwet in de praktijk kan worden gehandhaafd. Hij verwijst naar gevoeligheden in verband met etnische en culturele achtergronden.

Een opvallend toeval is dat een paar pagina’s na zijn oproep een ergerlijk geval van discriminatie wordt vermeld. Erica Meiland, die in een tv-programma, haar mening over het dragen van hoofdoekjes gaf - een mening die rondom gedeeld wordt - verliest haar contract met een kaartenfirma vanwege die mening. Onlangs is haar dochter Maxime ook het brood uit de mond gestoten door een aantal bedrijven. Islamkritiek heeft tot in de tweede generatie financiële consequenties en leidt tot schenden van artikel 1 van de grondwet: levensovertuiging en politieke gezindheid komen in het geding.

Senator Ganzevoort heeft een achternaam die lijkt op een Middeleeuwse voorganger: Wessel Gansfoort. Dat was een theoloog (Groningen 1417-1489) die in zijn tijd openlijk kritiek uitte op de bestaande religieuze opvattingen. Toen nog gevaarlijker dan nu, maar hij deed het desalniettemin; kwestie van geweten waarschijnlijk. Hij was een volger van een andere theoloog Geert Grote (Deventer 1340-1384) die een eeuw eerder al zijn mening gaf.

Zij beiden zijn trendsetters voor latere denkers en theologen o.a. Erasmus, die door de eeuwen heen in ons land gestalte hebben gegeven aan die typisch Nederlandse gewoonte: elkaar op religieus gebied de les lezen! Het leidde uiteindelijk tot ongeveer 650 verschillende geloofsrichtingen halverwege de vorige eeuw. “Gods wegen zijn ondoorgrondelijk”, maar altijd weer zullen mensen opstaan, die zeggen precies te weten dat die wegen wel degelijk doorgrondelijk, oftewel te begrijpen zijn.

Ze vechten elkaar sinds 1648 (vrede van Munster) in ons land alleen figuurlijk de tent uit. Vanaf dat jaar bleef men volharden in religieuze haarkloverij, maar met het verdwijnen van de inquisitie verdween ook de neiging geweld te gebruiken bij conflicten met een godsdienstige achtergrond. Daar waren ook religieuze argumenten voor: Jezus van Nazareth verwierp iedere vorm van geweld en de protestanten zagen het gebruik van geweld als een motie van wantrouwen jegens Onze Lieve Heer, die zijn eigen boontjes uitstekend kan doppen.

Na de jaren zestig van de vorige eeuw vestigden zich steeds meer aanhangers van Mohammed in ons land. Volgens die profeet is geweld bij conflicten een uitstekende oplossing; hij geeft zelf diverse malen het voorbeeld. Geen enkel land dat volgens zijn regels bestuurd wordt, kent een grondwet als de onze. Respect voor andersdenkenden is daar ver te zoeken. Zelfs binnen de Islam bestaan tot op de dag van vandaag bloedige conflicten, die te herleiden zijn tot een conflict uit de 7e eeuw na Christus. Ook in ons tot voor kort zo verdraagzame land wordt geweld en dreigen daarmee door de aanhangers van Mohammed niet geschuwd.

Nu doet zich het merkwaardige (schandalige?) feit voor, dat moslims op geen enkele wijze gestopt worden met de verspreiding van hun gedachtengoed dat zo indruist tegen onze grondwet. Sterker nog ze worden geholpen door een deel van onze bevolking, dat zich zeer eenzijdig beroept op diezelfde grondwet. Merkwaardig want in ons land zijn we al sinds de Middeleeuwen gewend met andersdenkenden op religieus gebied van gedachten te wisselen zonder daarbij geweld te gebruiken of daar mee te dreigen.

Met beroep op de vrijheid van godsdienst wordt het eeuwenoude kind Verdraagzaamheid met het badwater weggegooid. Kritiek op de Islam staat voor wokies, zoals senator Ganzevoort, als kritiek op hun heilige diverse samenleving en dient derhalve met alle hen ten dienste staande middelen te worden bestreden; eeuwenlange tradities ten spijt:

Intolerantie uit naam van quasi-tolerantie.

Mevrouw Meiland en haar dochter zijn er de dupe van. Hen rest slechts één ding. Die onverdraagzame en discriminerende bedrijven voor de rechter slepen.

Hun vrijheid van meningsuiting is aangetast en artikel 1 van de grondwet wordt in hun geval schaamteloos met voeten getreden.