Daarnaast geef ik Burgerschap. Een vak waarbij we het er over hebben hoe we als maatschappij met elkaar omgaan. Hoe we uit kunnen reiken naar de ander. Welke afspraken we maken, om in goed fatsoen samen te leven. Geweldig mooi om samen met jonge gasten dit te ontdekken. Hoe het leven vaak bestaat uit keuzes. Die leiden tot iets. Wat er bij komt is, dat we fouten mogen maken, het komende jaar. We praten daar over, leren ervan en gaan door.

We hebben daar in Nederland wat regels over afgesproken. Als een schilder meer verf op het raam smeert, dan op het kozijn, is het niet raar, dat ie weg moet. Als iemand, die bij de groenteboer werkt, steeds tegen de klanten zegt dat de appels rot zijn, kan ie beter weggaan. Als een verpleegkundige elke dag iemand een verkeerde spuit geeft, kan hij of zij beter wat anders gaan doen.

Wanneer je in ons land iets doet, wat je baas niet leuk vindt, ligt het moeilijker. Als je bij een Peugeotgarage werkt en je rijdt zelf in een Golf, dan mag je baas daar best iets van vinden. Hij kan zeggen dat ie het niet leuk vindt. Vragen of jij je Golf wilt inruilen voor een Peugeot bijvoorbeeld. Daar praten ze over. Misschien zegt de monteur wel, dat de baas zelf soms ook in een Golf rijdt. Of dat er in de Peugeotgarage ook reclame hangt voor een Golf.

De monteur kan zeggen, dat voordat hij de Golf kocht, hij dit tegen zijn baas gezegd heeft. En dat zijn baas er een half jaar niets van zegt. Dat ie het vreemd vindt dat hij nu ineens in drie dagen tijd zijn Golf moet verkopen. En dat hij ondertussen niet eens in de werkplaats mag komen.

Na een heftige week heb ik het volgende besloten: Ik ga schrijven. Dat is wat ik kan en graag doe. Ik ben een man van het vrije woord. Voor mij is structuur van belang, dus u kunt elke dag een stukje van mij verwachten. Hiermee probeer ik mijn vrede en vreugde te bewaren. Naast het verdriet en de boosheid die ik ook ervaar.

Verwacht niet, dat ik mijn school ga aanvallen. Ik werk (nou ja werkte, denk ik) op een prima school. Supergave leerlingen, fantastische collega's en een prima directie op mijn afdeling. Wel zal ik wat vragen stellen. Over de bouw waar ik wat misstanden aan het licht gebracht heb. Vragen hoe het in de wereld mogelijk is dat je van de ene op de andere dag je lokaal moet sluiten en je leerlingen weg moet sturen.

Prima dat mijn werkgever vragen heeft over mijn theater. Ook goed als het eventueel onverenigbaar blijkt met de identiteit van de school. Dat we toch wel wat uit elkaar gedreven zijn. Alles bespreekbaar. Iemand op de eerste schooldag zonder welk voorafgaand gesprek dan ook, naar huis sturen, is niet de manier.

Sorry leerlingen uit V2C, V2D, V2E, V2G, V1F, V1G, V1C, H2B, sorry! Wij als volwassen mensen, moeten ons de ogen uit ons hoofd schamen. Op het moment dat we jullie moeten leren, hoe we als maatschappij met elkaar om zouden moeten gaan, geven wij jullie het slechtste voorbeeld. Misschien kan ik naast mijn blog weer een videokanaal openen waar jullie dan toch wat lessen kunnen volgen. Gewoon door het voorlezen van een boek. Ik zit te twijfelen tussen 'Het laatste offer', 'Woedend' of 'Machtsspel'.