Investeren in laaggeletterden levert letterlijk geld op

7 April 2018, 09:00 uur
Algemeen
mainImage
Digitaal Dagblad
Afbeelding is niet meer beschikbaar

Uit onderzoek van PricewaterhouseCoopers (PwC) in opdracht van Stichting Lezen & Schrijven in Den Haag blijkt dat laaggeletterden jaarlijks € 572 miljoen aan inkomsten mislopen. In de huidige Nederlandse kenniseconomie raakt het onvermogen om niet goed te kunnen lezen, schrijven en/of rekenen direct aan de welvaart van mensen. Dit resulteert in minder inkomsten uit werk en hogere zorgkosten voor laaggeletterden. Volgens de meest recente berekening bedragen de totale maatschappelijke kosten voor laaggeletterdheid € 1,13 miljard per jaar.

Mensen die laaggeletterd zijn, hebben minder kansen op de arbeidsmarkt en zijn vaker werkloos. Hierdoor hebben ze een lager inkomen dan wanneer ze zouden werken. Wanneer laaggeletterden wel een baan hebben, hebben zij gemiddeld gezien lagere salarissen. Naast de effecten op de arbeidsmarktstatus, hebben taal- en rekenvaardigheden impact op de hoogte van het brutoloon dat iemand verdient. Daarnaast zijn hogere zorgkosten een belangrijke kostenpost. Laaggeletterden hebben vaker een ongezonde levensstijl en chronische ziekten. Ook hebben ze een grotere kans op het verkeerd gebruiken van medicatie. Om deze redenen gaan laaggeletterden vaker naar de huisarts en vaker naar het ziekenhuis. Het extra zorggebruik als gevolg van laaggeletterdheid kost circa € 257 miljoen.

Volgens Geke van Velzen, directeur-bestuurder van de Stichting Lezen & Schrijven, loont het om te investeren in laaggeletterdheid. ,,Het begint natuurlijk bij preventie: ouders die hun kinderen voorlezen; en voldoende tijd binnen het onderwijs om te oefenen met lees-en schrijfvaardigheden. Maar ook volwassen laaggeletterden moeten de kans krijgen om hun opgelopen achterstand in te halen. Daarvoor zijn toegankelijke voorzieningen nodig om te werken aan basisvaardigheden plus een duurzame investering in volwasseneducatie. Ook is het belangrijk dat laaggeletterden beter herkend en doorverwezen worden, bijvoorbeeld bij de dokter, het UWV of de schuldhulpverlening. Doen we dit niet dan laten we kansen liggen, lopen de kosten op en groeit de tweedeling in onze samenleving.”