“‘Adieu Jean Marie! À bientôt Marie Jean!’: dat moet de kop worden boven het verhaal”, zo besluiten Marieke en Jan Hartman het interview over hun komend afscheid.

Je leest het goed. Restaurant Jean Marie stopt en is verkocht. Een begrip in het Goudse en verre omgeving. Zeven maal en zeven jaar achtereen haalde Jean Marie de felbegeerde ‘Bib Gourmand Benelux’ binnen. Dat is een aanduiding voor restaurants die volgens de keurmeesters, inspecteurs van de Michelingids, een kwalitatief prima driegangenmenu aanbieden voor een bedrag onder de 37 euro. En dan sta je wel ergens voor.

Marieke en Jan gaan hun verdere dromen achterna en verwezenlijken. En wel in Frankrijk waar ze een Chambres d'Hôtes gaan beginnen onder de naam Marie Jean. “De naam van onze Chambres d'Hôtes is inderdaad bekend: dat wordt Marie Jean. Met de zekerheid dat we naar Frankrijk vertrekken is dat ook het enige andere wat vast staat. Waar we een Chambres d'Hôtes gaan beginnen, weten we niet. Ja, in de omgeving van Béziers, langs de route soleil, de A75-Parijs. De weg waar veel toeristen langskomen en als (tussen)stop ons wellicht gaan aandoen”, vertelt Jan.

Avontuur
Verder blijft het voor Marieke en Jan een groot avontuur. “We weten wat we willen. Maar hebben nog niets gekocht. Eerst transporteren en cashen. Vervolgens stappen we in onze Franse auto en gaan we echt de boer op. Jawel, natuurlijk struinen we al enige tijd het internet af om te kijken of er iets tussenstaat en ook makelaars weten ons te vinden. Maar eigenlijk kunnen en willen we er nog niets mee. We zijn al een paar keer verliefd geworden op zo’n huisje. De plannen zijn niet van gisteren, maar spelen al enige tijd. Maar ja, als je geen zekerheid hebt, kun je niets beginnen. En wordt zo’n huisje dan verkocht, dan ben je teleurgesteld. Daar beginnen we dus nog niet aan…”, laat Marieke weten.

“Als we het restaurant hier verkocht hebben en de handtekeningen zijn gezet, stappen we meteen in de auto, huren we een huisje en gaan we de omgeving afstruinen. Zoeken, de markt op, de kroeg in. En vragen. We zijn in voorbereiding. We hebben al veel gezien en weten donders goed wat we willen. We hebben het een en ander voorgekookt. Nu komt het echte werk. Het pad is uitgestippeld. Nu nog uitrollen…”

Gemoedelijk
Een Chambres d'Hôtes met een Table d'Hôtes. Daar dromen de twee al vele jaren van. Marieke en Jan zijn ook twee Francofielen. Jan heeft er 1,5 jaar gewerkt (“Ik kan met ze meepraten en meedoen”). Beiden gaan al jaren op vakantie in Frankrijk en hebben zodoende al vele voorbeelden gezien. “Een huisje of boerderij. Waar we zelf gaan wonen en voor onze gasten om te slapen en te eten. En met onze gasten de keuken in om een maaltijd te bereiden. Ontbijtje, zwembad. Wellicht nog een Jeu de boules-baan. Zelf gaan we genieten van het weer, de omgeving, de dorpjes, de dorpspleinen, de wijnen, jeu de boules… Lekker, gemoedelijk, relaxed. En tussendoor koken en onze gasten in de watten leggen. Nee, geen zeven dagen in de week.”

Maar voor ze hun stekkie hebben gevonden en zijn gesetteld, gaat er nog wel even wat tijd overheen. Jan noemt het wel een “dingetje en een tricky-onderneming en een emotioneel afscheid. We zijn bezig met de laatste zes weken in ons restaurant: 3 weken in juli en 3 weken in augustus. Tussendoor nog een paar weken op vakantie naar Frankrijk. En dan is het over. Per 1 september is het echt over…”, schiet de van oorsprong Hagenees vol.

Genieten
Het naderende afscheid doet hem wat. Zeg maar gerust veel. “Het runnen van een restaurant is altijd leuk. Het verveelt nooit. Het blijft genieten om mensen te laten genieten. Daar krijgen we echt een kik van. Met je adviezen en je gerechten je gasten in de watten leggen. Dat is het mooiste wat er is. En dat lukt ons ook aardig en gaat ons goed af. Al bijna 30 jaar hier.”

“We hebben heel veel vaste gasten. Zelfs veel van het allereerste uur. En daar zijn er alleen maar bij gekomen de afgelopen jaren. Wat wil je na 29 jaar. We zijn zo langzamerhand één van de oudste restaurants in Gouda. En dat kan alleen als de gasten weten dat ze een fijne culinaire avond bij je hebben en regelmatig bij je terugkomen. En dat ook aan anderen doorvertellen. Zo bouw je een naam op”, weet Marieke.

Hart
Van de naam, het restaurant, het personeel en de gasten nemen ze straks afstand. En dat gaat beiden aan hun hart. En dat beide het hart op de goede plaats hebben, blijkt ook uit een gebeurtenis die Jan maar niet kan loslaten. “We hebben ooit een receptie gehad. Daarbij was ik één van onze vaste gasten vergeten uit te nodigen. Hoe dat kan? Ik weet het niet. We werken vanuit een vast gastenbestand, van wel duizend namen. Maar goed. Hij was er niet en was niet uitgenodigd. Die man is daarna nooit meer bij ons geweest. Dat foutje doet me nog altijd pijn…”

Het liefst zouden Marieke en Jan ook van iedereen persoonlijk afscheid willen nemen. Maar dat gaat ze zeker niet lukken. “We willen na 29 jaar Gouda op een gepaste manier afscheid nemen van onze gasten. Zonder hen was het nooit gelukt. Daarvoor willen we ze bedanken. We gaan iedereen enorm missen…”

Traantjes
Afscheid nemen. Het zullen emotionele weken en dagen worden. Zo beseffen beiden. Marieke: “Er zullen traantjes vloeien. Ik ben 52 en loop hier bijna 30 jaar rond. Dat is bijna mijn hele leven. Het is mijn derde kindje. We zijn geen dag met tegenzin naar ons werk gegaan. Daar kan ik mij overigens ook niets bij voorstellen…”

Jan: “Enfin, het is onze eigen keuze. En daar staan we voor de volle honderd procent achter. En het is de hoogste tijd. We zijn nu nog goed en gezond. Ik ben 60 jaar. Als we het willen doen, moeten we het nu doen en niet langer wachten. We zijn klaar voor de volgende stap. Om onszelf nuttig te maken, genieten en anderen laten genieten. Plezier in je leven en in je werk. Daar blijft het om draaien. Ook in Frankrijk. In Frankrijk gaan we samen oud worden…”