Door toedoen, inspanning en een lange adem van vier regiogenoten beschikken de Maasai in de regio Kaijado, 80 kilometer ten zuiden van Nairobi, nu over veilig en schoon drinkwater. Wat begon als een Maasai-wandeling, liep uit tot een Maasai Waterproject Groep en een gedegen watervoorziening voor de Maasai. Een droom die werkelijkheid werd.
Vanaf 2014 zijn er diverse keren met Masterpeace, een internationale vredesbeweging, door tal van regiogenoten wandelingen gemaakt door Maasai land in Kenia. De Maasai hebben een heel eigen cultuur en leefwijze en door hun leven dicht bij de natuur heeft de hedendaagse klimaatverandering helaas een grote impact op hen. Deze Maasai leven in de regio Kaijado, 80 km ten zuiden van Nairobi, en door steeds meer droogte de laatste jaren zijn zij gedwongen met hun vee ver weg te trekken van hun thuis-dorpen (manyatta’s). De mannen en jongens zijn dan maanden onderweg om hun koeien en geiten voldoende water te kunnen geven.
Tijdens de wandelingen maakten de regiogenoten kennis met één van de Maasai-oudsten: Ezekiel Ole Katato. Hij heeft de droom om zijn gemeenschap (circa 600 mensen) te voorzien van veilig drinkwater met daarnaast ook voldoende water voor hun veestapel. In de korte regenperiodes (1 á 2 maal per jaar) valt er vaak overdadig veel water. Dit wordt niet opgevangen en verdwijnt snel, lang voordat de volgende regenperiode aanbreekt. Bovendien is in droge tijden de zuiverheid van het water een probleem als zowel de dieren als de mensen dezelfde, bijna droogstaande waterbronnen (shallow wells) moeten gebruiken.
Vanuit de wandelgroep wilden vier personen: Dorothee Meijer (Den Haag), Caroline van Hoek (Berkel en Rodenrijs), Dory van de Meent (Boskoop) en Goos van Vliet (Waddinxveen) Maasai-Ezekiel graag helpen met een oplossing voor dit waterprobleem. Zij vormen samen de Maasai Waterproject Groep, en bespreken de financiële en technische middelen die nodig zijn om de wens van Ezekiel te realiseren. Via geldinzameling bij verjaardagen en jubilea, sponsorverzoeken bij een aantal Nederlandse bedrijven en bijdragen van oud Maasai-walkers wordt in verloop van tijd een totaalbedrag van €15.000,- bijeen gebracht.
Het is heel belangrijk dat er voldoende draagvlak is voor het zanddam project bij de gemeenschap zelf. Bij het mannelijke deel van de bevolking ligt de prioriteit bij voldoende water voor de veestapel, terwijl de vrouwen schoon en veilig drinkwater voor het gezin en met name de kinderen belangrijk vinden. De uiteindelijke oplossing moet door beiden geaccepteerd worden. De Maasai waterproject groep heeft regelmatig contact met Ezekiel, die vervolgens zijn gemeenschap op de hoogte houdt en actief betrekt bij het project. Na de realisatie zal de Maasai-community zelf verantwoordelijk zijn voor eerlijk verdeeld watergebruik en onderhoud van de zanddam. Er dient ook een bepaalde vergoeding te worden gevraagd voor de waterafname, om in de toekomst voldoende onderhoud te kunnen waarborgen.
Nadat de voorbereidende plannen zijn gemaakt, wordt in 2017 het project helaas vertraagd omdat zich in Maasai-land een enorme ramp voordoet: het grootste gedeelte van het vee sterft door droogte. Voor de Maasai is het prioriteit hun vee te redden en zij reizen tot in Tanzania om water te vinden. In 2019 komt er vooralsnog een einde aan de droogte en worden de technische aspecten, in overleg met Hein van Egmond (watersupply engineer in Nederland) en Catherine Wanjihia (civil engineer in Nairobi), geëvalueerd en verder uitgewerkt. In de droge periode tussen juli en november kan de bouw daadwerkelijk beginnen.
Materialen worden ingekocht en ook de technische ondersteuning voor tijdens de bouw wordt besproken en ingepland. Helaas wordt door hevige regenval tot 2 maal toe de toegangsweg weggespoeld en moet er opnieuw worden begonnen, maar begin 2020 kan dan uiteindelijk het startsein worden gegeven.
Onder leiding van de Keniaanse Catherine bouwt de community, samen met technisch geschoolde mensen, een dam in de rivierbedding met daarnaast een waterput. Vóór de dam vormt zich, in de regenperiode, stroomopwaarts, een groot waterbekken. Dit waterreservoir is verbonden met de waterput, waarin een handpomp wordt geplaatst om het water te kunnen oppompen. Met het schone water, gefilterd door de zandbuffer voor de dam, heeft de community voldoende voorraad om de droge periodes te overbruggen. Bovendien wordt door deze aanpak het water-tappunt voor de mensen gescheiden van de drinkvoorraad voor de dieren.
"Door de huidige Corona-crisis is het helaas onmogelijk met eigen ogen de werking van de dam, de waterput en de pomp met stromend water te kunnen zien, maar gezien de foto’s, filmpjes en het commentaar van Ezekiel weten we zeker dat zijn droom werkelijkheid is geworden!", aldus een van de initiatiefnemers.
Ezekiel: "Vrouwen in mijn dorp hebben iets om te lachen - ze lopen een paar kilometer en zijn minder tijd kwijt aan schoon en veilig drinkwater. Het idee ontstond na een toespraak van de dorpelingen in 2014 aan het einde van onze jaarlijkse Maasai-wandelingen en vier deelnemers omarmden het idee en begonnen geld in te zamelen om het te realiseren. Nu zijn de zanddam en ondiepe put klaar en is het, het gesprek van de dag en dat zal nog lang zo blijven. Ik wil het hele team bedanken dat hard heeft gewerkt om dit mogelijk te maken."