''2022 was een hobbelig jaar', zo parafraseerde ik de Queen tijdens Gouda bij Kaarslicht. Tegen Kerstavond deel ik hier wat 'mijmeringen in ernst en luim' (Bomans).

Het jaar begon met lockdowns, lege kroegen, holle kerken, kale theaters en gesloten musea. Net nadat de coronaregels - gelukkig - werden ingetrokken; viel Rusland buurland Oekraïne aan. Afschuwelijk. Oorlog is demonisch.

Ons gemeentelijke crisisteam dat twee jaar lang de lokale gevolgen van de epidemie moest managen, schakelde om naar het organiseren van opvang van vluchtelingen. Dankzij de veerkracht van de buurt (Korte Akkeren), inzet van Goudse ambtenaren, gastvrije gezinnen, talloze professionals en vrijwilligers vangt onze stad ruim 500 ontheemden op. Naastenliefde doe je samen.

Gouda vierde het afgelopen jaar uitbundig en veelkleurig de 750e stadsverjaardag. In alle wijken, vanuit allerlei bevolkingsgroepen en met onze zustersteden bezielden we ons feest. Samenbinding alom. Onvergetelijk ook.

Recent ontving ik een bijzondere prijs. Sinds 2005 brengt Werner van den Bosch een bijzondere editie van Into Business uit. Daarin stond jaar in jaar uit een lijst invloedrijke plaatsgenoten in een verkiezing van de 'Machtigste Gouwenaar'. Dit jaar heeft de prijs een nieuwe titel: 'De Icoon van Gouda'.

Zonder dat ik het wist, waren mijn lieve gezinsgenoten zoals Marja Verhoeveen Bart Verhoeve, vrienden en nabije collega's hiervan op de hoogte gebracht. Tijdens de eindejaarsborrel werd ik plots naar voren geroepen. In het bijzijn van dierbaren en Gouwenaars kreeg ik de prijs van mijn voorgangster Sharon van Gastel

De erkenning van de Goudse ondernemers raakte me. Het besturen van een stad heeft namelijk altijd iets van passievol tasten, zoeken. Veel gaat goed; veel gaat mis. Voortdurend voel ik de spanningen tussen de noden van de mensen en het (goedbedoelde) beleid. Teveel Nederlanders zijn teleurgesteld in politici, worden niet altijd bereikt en ervaren de toegevoegde waarde van hun stemrecht niet (meer). Dit terwijl ik dagelijks om me heen toegewijde ambtenaren en politici zie knokken voor een mooier land.

'Als mensen engelen zouden zijn, dan was er geen regering nodig' noteerde James Madison ooit (Federalist Papers 51; 1788). Bestuurders bewegen en bemiddelen voortdurend tussen 'zullen' en 'zijn'.

Voor mezelf ervaar ik dat als een hoge roeping. Een eer en voorrecht ook om in een lange rij van Goudse burgemeesters, wethouders en raadsleden het algemeen belang te dienen. Mensen die werken voor de overheid doen dat niet louter voor zichzelf of voor deelbelangen. Je zet je in tot 'welzijn van heel het volk' (Abma). Of, zoals in mijn geval, voor de Taskforce Onze hulpverleners veilig of de Oranjebond.

Kerstfeest, Christusfeest, nadert. Allen heel goede, gezegende en gezellige dagen toegewenst!

'Ere zij God
Vrede op aarde,
in de mensen een welbehagen'