''Al 22 jaar organiseer ik de Avondvierdaagse in Gouda en werkelijk ieder jaar, is daar weer datzelfde terugkerende punt van kritiek... het snoep! Nou ik ben nu maar gewoon eerlijk, ik ben dat eeuwige gezeur echt ontzettend zat.
We hebben deze week, vrijwillig, een gigantisch evenement op touw gezet, een jubileumeditie nog wel, de 65ste! Een wandeltraditie die diepgeworteld zit in onze stad, gedragen door scholen, ouders, sportverenigingen, vrijwilligers, sponsoren en duizenden kinderen. Meer dan 4.450 jeugdige wandelaars trekken deze week door onze Goudse straten, met daarnaast nog eens honderden volwassenen die meelopen, begeleiden, of aanmoedigen. Van 5 tot 15 kilometer, vier dagen lang. Het is de grootste editie ooit.
We hebben een fantastische opening gehad, onder aanmoediging van wethouder Michiel Bunnik, met muziek van René Karst, steltenlopers van Fantastic Planett, warming ups van Sportpunt Gouda en dat op een overvol Klein Amerika met een ongekende sfeer. Op de routes gebeurt er van alles, vele live optredens en inderdaad kaas, stroopwafeltjes of een koetjesreep. Er is aandacht voor sport, beweging, gezondheid, saamhorigheid én plezier en dat allemaal dankzij de tomeloze inzet van meer dan honderd vrijwilligers die tot in de puntjes zorgen voor veiligheid, logistiek en begeleiding. Mensen die hun vrije tijd opofferen om anderen een geweldige ervaring te geven.
Maar waar ligt de focus in de media? Niet op de saamhorigheid, niet op de logistieke prestatie, niet op de sfeer, de enorme verbinding of het sportieve karakter van deze week. Nee hoor, ieder jaar weer komt het redactionele snoepverhaal uit de kast en in de krant, alsof dat het enige is wat hier gebeurt, alsof dat het verhaal is van dit evenement. Nou, niet dus!

We leven in een tijd waarin alles maar in twijfel getrokken moet worden, waarin kritiek en oordelen vaak sneller zijn dan begrip of betrokkenheid. Maar weet je wat? Verdiep je eens écht in wat we hier met elkaar neerzetten, kom voelen wat dit doet met kinderen, zie die glimlachjes, die polonaises, die groepsgevoelens, die trotse ouders aan de finish, want dit is naar mijn idee de Goudse traditie op z’n mooist!
Ja inderdaad, onderweg krijgen de wandelaars iets lekkers van ons uitdeelteam via sponsoren, of van ouders, opa’s, oma’s, buren. Niet omdat we ze willen volstoppen, maar omdat we de wandelaars iets gunnen, omdat een klein gebaar soms een groot gezellig moment wordt, omdat het sociaal is, hartelijk, warm. Moet dat dan altijd gezond? Ouders maken thuis echt wel hun eigen verantwoordelijke keuzes van alles wat er met de intocht naar binnen wordt gehaald, dat vertrouwen mag je best eens hebben in plaats van alles te willen reguleren of veroordelen.

En als we het dan toch over gezondheid willen hebben, kom dan eens een dag meedoen, kom ervaren wat het fysiek betekent om dit, naast onze gewone banen, te organiseren. Ik ben kapot aan het eind van de dag, niet van de suiker, maar van de inzet, de verantwoordelijkheid en het coördineren van honderden dingen tegelijk.

Dus nee, voor mij is het beslist geen “snoepfeest”. Het is een feest van verbinding, van jong tot oud, van wandelaar tot rolstoeler in beweging, van herinneringen maken. Ik ben ongelofelijk trots dat wij dit jaar opnieuw een mooie editie organiseren die Gouda laat schitteren. Dus aan iedereen die daar met liefde en inzet aan meeloopt of bijdraagt DANK JE WEL! Aan iedereen die elk jaar opnieuw alleen dat ene kritische puntje weet te vinden, misschien is het tijd om eens naar het geheel te kijken….