De mening van Zara Dikhooff, een 17-jarige Goudse scholiere

28 January 2021, 19:30 uur
Lokaal
mainImage

Bijdrage van Zara Dikhooff, een 17 jarige middelbare HAVO-scholiere wonend in Gouda. Zara wil na de middelbare erg graag journalistiek gaan studeren.

Net als vele anderen vind ook ik deze corona-crisis een erg lastige periode. Ik heb vaak mijn mening klaar staan, maar deel deze eigenlijk (bijna) nooit. Na de rellen van maandag vond ik het tijd om mijn stem te laten horen op een respectvolle manier. Ik heb daarom een zelfgeschreven bericht op Facebook en Instagram gezet met mijn mening. Dit om sommige mensen een hart onder de riem steken en andere juist weer te laten beseffen dat dit niet verder kan zo.

Ik zie vaak stukjes of artikelen voorbij komen van volwassen mensen maar eigenlijk nooit van een (minderjarig) kind. Daarom wil ik zoveel mogelijk mensen bereiken met mijn bericht om te laten zien dat kinderen ook zeker een mening hebben over deze situatie. Het lijkt mij heel mooi als jullie, Gouds Dagblad, het bericht willen plaatsen en verder willen (laten) verspreiden.

Lieve iedereen die dit gaat lezen. Er moet even wat van mijn hart af. Ik weet dat er mensen zijn die het totaal niet met mij eens gaan zijn en dat mag. Niet iedereen deelt de zelfde mening, daarvoor hebben wij vrijheids van meningsuiting. 

Vrijheid van meningsuiting en een vrijland, dat zijn toevallig ook woorden die ik de laatste tijd in deze corona-periode vaak om mij heen hoor. Op school heb ik geleerd dat iedereen een ander beeld heeft bij deze termen. Ook heb ik geleerd dat iedereen mag zeggen/vinden wat hij of zij vindt, zolang dit geen andere mensen schaadt of discrimineert. 

Ik zat net na een gezellige dag op instagram en snapchat te scrollen, had ik beter niet kunnen doen want ook ik zag de beelden van de demonstraties die vandaag plaatsvonden. Ik heb mij in tijden niet zo machteloos gevoeld en het enige wat ik nu kan/wil doen is mijn stem laten horen op een respectvolle manier.

Protesteren als je ergens tegen bent mag. Het is in Nederland zelfs een recht dat je vreedzaam mag protesteren. Ik herhaal: vreedzaam. 
Wat vandaag is gebeurd, was niet vreedzaam, dit was geen protest. 

En wat ik niet snap is hoe mensen zo kunnen zijn? Hoe komt het in godsnaam in je op om politie aan te vallen als een stelletje idioten? Hoe komt het in je op om met honderden mensen hutje mutje op elkaar te gaan staan, juist in deze corona-tijd? Hoe kun je die onschuldige paarden zo laat lijden als dat vanmiddag is gedaan? Hoe kun je winkels zo plunderen? Hoe kun je onschuldige mensen hier te dupe van laten worden?

Hoe kun je denken dat corona maar een griepje is? Heb je het zelf gehad of ben je een dierbare verloren aan dit verschrikkelijke virus? Want ik denk dat het voor die mensen, de mensen die rouwen of aan het herstellen zijn van het virus, het vandaag een nog lastigere dag was. 

Maar daar had je niet aan gedacht zeker? Want dat had niks met jou te maken en het gaat natuurlijk alleen om jou! Jij bent de enige op de wereld en er zijn niet nog 17 miljoen mensen om je heen.

Dat ene kleine stukje respect of gevoel, is dat nou zo lastig om op te brengen? En als jij vandaag bij een van die demonstraties was of het support, wil ik je vragen eens een spiegel voor jezelf te houden. Is dit de persoon waarvan je ouders hadden gewild dat je die zou worden, iemand die andere mensen kwetst, pijn doet en dingen kapot maakt? Weet je zeker dat het de schuld van Mark Rutte en Hugo de Jonge is? Zijn zij degenen die dit hebben veroorzaakt of was jij, samen met alle koekwousen om je heen de oorzaak.

Rutte en de Jonge zijn ook maar mensen; levende mensen van bloed en vlees, met een familie, een gezin en gevoel. En dan weet ik nu nog bijna zeker ook dat er mensen tussen zitten die dit bericht lezen en zich nu al beledigd voelen. Maar wat denk je van hen? Die nu al weken, maanden uitgescholden en bedreigd worden. 

Je hoeft het niet altijd eens te zijn met de maatregelen en de keuzes die gemaakt worden. Maar laat dit op een normale manier weten en niet met dit achterlijke gedrag. 

Andere mensen of dieren pijn doen en verwonden gaat ons niet naar de uitweg van deze vreselijke corona-crisis brengen hoor. Het brengt ons zelfs verder weg van dat einde waar we allen nu al een hele tijd op wachten en hopen. 

En ik moet het even zeggen: wat hebben die paarden jullie misdaan? Met tranen in mijn ogen heb ik net filmpjes gezien van paarden in totale paniek. Paarden die onderuit gaan met ruiter en al. Paarden die worden bekogeld met vuurwerk. 

Het is niet alsof die paarden ook maar iets aan deze situatie kunnen doen. Ze doen precies wat ze geleerd is, hun ruiter dragen naar de plek die ze opgedragen wordt. Zij doen hun werk en hebben voor de rest geen idee wat er omgaat in deze debiele wereld. 

Wat ik toevallig ook heb geleerd op school - en dit is iets wat wij zeker weten allemaal hebben geleerd als klein kindje - : behandel mensen goed, lief en het belangrijkste: met respect!

Iets wat mijn ouders altijd zeiden: behandel mensen zoals je zelf ook behandeld zou willen worden. Dus laten we dat alsjeblieft met zijn allen doen.

En ik ben natuurlijk 'maar' een 17 jarige scholier. Maar zullen we ons nog even samen, met zijn alle, aan de maatregelen houden. Zodat ik en vele anderen straks weer onze lieve oma’s en opa’s kunnen knuffelen. Want niks wil ik liever dan hen even stevig vasthouden.

Dankjewel als je de tijd hebt genomen om het helemaal te lezen. Samen komen we er wel...

Liefs, Zara