Column Yvonne Hagenaars: Uit de politiek

Wat een week. Veel vrouwen durfden op het wereldtoneel te staan om te vertellen hoe zij ooit door mannen van aanzien, waren betast, in een hoek gedrukt of erger, verkracht.

De grootste voetballer wordt beschuldigd van verkrachting toen hij nog tamelijk jong was en de hele wereld houdt de adem in. Aan zijn miljoeneninkomen per jaar wordt wellicht getornd want bedrijven willen niet geassocieerd worden met iemand die niet het goede voorbeeld geeft.

Er is een opperrechter aangesteld. Voor levenslang. Een die tegen abortus is en eigenlijk vindt dat een mens gestuurd wordt door God. Dus vrouwen zijn eigenlijk best een beetje minder dan mannen en de zwarte mens? Ja, dat is een verpersoonlijking van de zonde. Zie de bijbel.

Een paar jaar geleden is door de democraten besloten bij een benoeming dat het meerderheidsprincipe – de helft plus een, in plaats van twee derde meerderheid – voldoende is. Bij de benoeming van deze opperrechter is dat trucje door de republikeinen herhaald. De helft plus een is goed genoeg. Wat een domme ingrepen: er zijn nu eenmaal zaken die je met een grote meerderheid moet beslissen. Korte termijn politiek van beide partijen waar burgers de prijs voor betalen.

Deze opperrechter heeft dus in zijn jonge jaren aan meisjes gezeten. Op een manier die zij niet wilden. Hij is op z’n minst een aanrander. Geen goed voorbeeld.

De FBI heeft een onderzoek gedaan. Maar als je als FBI niet eens de slachtoffers hoort, zet je jezelf als onderzoeksinstituut in je hemd. Geen goed voorbeeld van de FBI.

Een presidentskandidaat die zegt dat je homofilie wel uit je zoon kan slaan en die zelf de doodstraf wil uitvoeren als die weer wordt in gevoerd in Brazilië. Een heel slecht voorbeeld.

Afgelopen zaterdag nam de man die D66 weer groot heeft gemaakt afscheid. Hij stapt uit de politiek. Alexander Pechtold gaf wel degelijk het goede voorbeeld. Durfde morele standpunten in te nemen. Stond op tegen hol geblaat. Spijtig dat gretige Privé-verhalen over een relatie en een appartement toch een smetje op dat goede voorbeeldblazoen hebben geworpen. En dat voor een man die juist goed wist hoe de publiciteitshazen lopen. Juist dat onderdeel van de politiek – dat gevoel voor marketing zal ik maar zeggen – vind ik nu weer een beetje sneu aan die politiek. Als dat toch eens anders kon.

Of zouden we dan ook niet meer weten dat iemand het goede voorbeeld geeft?

Yvonne Hagenaars