De raadsleden van GroenLinks zouden de Rotterdamse luchthaven 't liefst afknallen. De dag erna gaan Marvin Biljoen en Judith Bokhove vervolgens een avondje linedancen op de schroeiende puinhopen van de landingsbaan en weer een dag later bouwt wethouder Chantal Zeegers van D66 op hoge hakjes en met hulp van haar Oma-huisarchitect sociale woningen van het type: SP.

Zo ongeveer ontstond rond 1864 Crooswijk op een kale vlakte. Wie daarna in de Rubroekstraat woonde was weliswaar een leven lang getekend, maar de legendarische arbeiderswijk schonk ons ook een vracht plaatselijke Nobelprijswinnaars: Corrie van Gorp, Rita Reys, Bep van Klaveren, Tinus Bosselaar, Rob Jacobs, Pieter Schol, zelfs de rasartiesten Connie Stuart en Joop Doderer hebben er als echtpaar in triomf gewoond.

Toen de oude sneeky Prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld nog graag in de koffiekamer van De Kuip kwam lachen om de briljante havensmokkelaar Henk Kranendonk, kwamen de piepkleine SP-straatjes in Crooswijk vaak ter sprake. Vanuit zijn slaapkamer keek Kraan namelijk op 2 meter afstand in de bedstee van zijn buurvrouw. Waarop hij tegen de botergeile Prins zei: nee, vriend, zo’n uitzicht heeft u niet. 

De publieke tribune in de stadhuisraadzaal zat donderdag stampvol met voornamelijk rebellen van GroenLinks. Een voor een opgepord om naar Mister Marvin te komen luisteren. Dus toen hij z’n walging over de luchthaven Zestienhoven inzette, lieten zij de herrie van vliegtuigen horen. Judith Bokhove, die ik van de regie verdenk, zat te kirren van plezier. 

En toen René Segers-Hoogendoorn van het CDA. Die maakte er als inwoner van Schiebroek gelijk prachtige Tik-Tok-buurttheater van en werd de volgende morgen op de Peppelweg door de fanfare ingehaald. Leuke man, deze op de Erasmus Universiteit afgestuurde MVV-er. Hij kleedt zich als Hugo de Jonge, maar ’t liefst is hij Willy Brokamp.

Ik noem opzettelijk allemaal namen waar de leidinggevende Rotterdamse jeugd in de raadzaal nog nóóit van heeft gehoord. Dat is ook meteen de makke van deze stad. Het merendeel van de 45 beslissers is namelijk ver van deze stad geboren. Ze kwamen allemaal als Erasmuspubers naar de Universiteit, leerden hier zuipen, seksen en bleven hier hangen om de lakens uit te delen. Van de Soetendaalseweg hebben ze nog nooit gehoord en de Zwart Janstraat zien ze voor de Jan Swartstraat aan. De burgemeester ook. 

Ik wil tegen die generatie dit zeggen: de echte Rotterdammers zijn blij met die luchthaven. Dus blijf er met je poten vanaf. Ook niet zeuren over groei, want er is maar één miezerig startbaantje en een tweede komt er nooit. En voor al die inwoners van Schieboek, 110 Morgen, Hillegersberg, Bergschenhoek en Berkel geldt óók: u wist waar u aan begon. Ik heb het bovendien gecheckt, de waarde van uw huis is niet gedaald.

Nog even lachen.

Normaal gesproken moet de Rotterdamse moslimpartij Denk bij acht van de tien huidige standpunten van Leefbaar/VVD/D66 met zweet op het voorhoofd liegen dat het gedrukt staat als dank voor die twee wethouderposities. Maar niet als het om auto’s en vliegmachinetjes gaat. Met oprechte coalitiesaamhorigheid konden de Kuzu’s dus melden dat ze elke week voor de mazzelprijs van €93,50 vanaf Rotterdam naar het Turkse Antalya kunnen vliegen.

Tientje fooi en een arme Erasmus-student uit Maastricht met een bijbaantje sjouwen hun koffers.

Soms komt de redding uit onverwachte hoek.