Column Maurits Tompot |

Kosterlijke Ontdekking: de Samaritaan

Ik mocht vandaag nuchter mijn bloed laten prikken in het Groene Hart ziekenhuis te Gouda. Daarna wandelde ik naar het stilte centrum om te kijken of de twee lichtbakken met voorstellingen van de Goudse Glazen er nog hingen: de kop van Willem van Oranje en een detail van de tempelreiniging. Ik zou voor deze stilte plek, waar ook moslims bidden, andere afbeeldingen weten te vinden, maar dat even terzijde.

Op een tafel lag een gratis ansichtkaart met een afbeelding van de Barmhartige Samaritaan, zoals die ooit verbeeld werd als kunstwerk vóór het Iterson ziekenhuis. Op de kaart stond niet wie de kunstenaar was, maar wel dat het beeldje zich in een binnentuin van het ziekenhuis bevond. Ik was benieuwd en bij de entree-balie wisten behulpzame dames een deur te openen waar ze me het beeldje toonden achter een heggetje.



Peinzend door de lange gangen vroeg ik me af waarom dit sprekend beeld niet in de binnentuin tegenover het restaurant, bij de voornaamste slagader van het hospitaal was geplaatst. Het vormgegeven verhaal, uit het evangelie van Lucas hoofdstuk tien, gaat min of meer als volgt:

Een wetgeleerde vroeg aan Jezus hoe hij beter of zalig kon worden.

‘Wat staat er in uw wet geschreven?’

Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw kracht en met heel uw verstand en uw naaste als uzelf.’

‘U hebt juist geantwoord,’ zei Jezus tegen hem.

‘Doe dat en u zult leven.’

De wetgeleerde wilde zich rechtvaardigen en vroeg aan Jezus:

‘Eh, wie is mijn naaste?’

Jezus gaf antwoord doormiddel van een treffend verhaal.

Een zeker mens, die van Jeruzalem naar Jericho afdaalde, wordt onderweg overvallen door struikrovers, die hem molesteren en half dood achterlaten. Vervolgens komt er een priester voorbij die in een grote boog om het slachtoffer heenloopt. Daarna een Leviet, idem dito. De derde reiziger is een Samaritaan, die zich wel ontfermt over de lamgeslagen man. Hij pleegt EHBO, legt de patiënt in zijn auto, sorry op zijn ezeltje en rijdt hem naar het dichts bijzijnde hotel om te recoveren. Daar doneert de Samaritaan ’s morgens een paar honderd euro aan de hotelier en zegt als vaste klant om eventuele verdere onkosten later te voldoen.

‘Wat dunkt u, wie was nou de naaste van de drie?’ vraagt Jezus aan de theoloog.

‘Ja, die barmhartigheid heeft gedaan…’

‘Ga, heen en doe hetzelfde!’

Een schitterend en zeer actueel verhaal, als je weet dat Samaritanen destijds niet geliefd waren in Palestina. Lopen wij in onze politieke correctheid ook vaak om het probleem heen?

Een prikkelende vraag op de nuchtere maag, wie is onze naaste?

Wil je reageren?: [email protected]

Maurits Tompot is sinds november 2017 voormalig koster van de Sint-Janskerk en sinds die tijd ereburger van de stad Gouda.