Column Maurits Tompot |
Kostelijke Ontdekking: voor laadpaal staan
Terwijl de 25.000 deelnemers van de gênante klimaattop teleurgesteld huiswaarts ‘vlogen’, keken wij uit naar een nieuwe auto. Ons vehicle is zestien jaar oud en begint onverklaarbaar water te lekken binnenin de cabine. We zoeken de nieuwe bolide natuurlijk eerst bij de elektrische auto’s. Oeps, die zijn dubbel de prijs. Maar voor ons milieu hebben we dat over, nietwaar?
Maar waar laad je zo’n dure auto op als je een vaste parkeerplaats hebt bij de Leo Vromantoren. We vroegen het aan Woonpartners en de opzichter antwoordde: ‘Woonpartners faciliteert geen laadpalen voor elektrische auto’s. Ik adviseer u om uw energieleverancier te benaderen of een bedrijf dat gespecialiseerd is in het plaatsen van laadpalen om u te laten informeren.’
Dan zou er vanuit mijn berging, dus 50 meter gegraven moeten worden? En wie gaat dat betalen?
Wacht, er zijn tegenwoordig auto’s op waterstof! Die kosten wel veel meer, maar het kostbare milieu is ons heilig.
Oeps, de dicht bijzijnde waterstof laadstation is in Rhoon.
Gelukkig lees ik dat er weldra ééntje komt in Alphen, maar wanneer?
Ik stel mijn vrouw voor om tijdelijk bij Greenwheels te gaan rijden.
Ze zegt: ‘Nee, we moeten soms incidenteel voor taxi spelen en die auto’s moet je reserveren.
Wat nu?
Een hybride auto, die zichzelf oplaadt?
We rijden amper 10.000 km per jaar en voor de helft van de prijs rijden we een benzineauto.
Mijn vrouw spelt de krant en ze leest hardop voor: Frans Timmermans, de kersverse Europese supercommissaris Klimaatzaken, is een paar keer naar Madrid gevlogen, want in Brussel presenteerde hij ook zijn Green Deal: het doel van Europa om in 2050 het eerste klimaatneutrale continent te zijn.
Waarom doen ze niets aan die vliegtuigbelasting?
Voor haar is de keuze van het type auto al gemaakt. Ik sta nog te twijfelen voor een laadpaal. Misschien subsidieert de overheid laadpalen?