Column Anika Smits |

Keuzes maken, maar hoe dan?

Een eerste column, waar schrijf je dan over? Wie ben ik om mijn stem te laten horen? Wat zou mijn bijdrage kunnen zijn? Waarom ik wel, en jij niet? En wie bepaalt dat dan? Wat maakt dat mensen bepaalde keuzes maken? Wat zijn keuzes? Wat is de zin daarvan?

Het zijn vragen die door mijn hoofd gaan tijdens het hele proces van het schrijven. Ergens is het mooi, fascinerend zelfs, dat een brein zo zou werken. Dat brein, dat mij is. Misschien een leuke om ooit over te schrijven, wie ben ik? (En wie vooral niet?).

Allicht voor een andere keer, voor nu had ik bedacht om het te hebben over het maken van keuzes, het is een relevant onderwerp. Het leeft althans in mij, hoe het bij u zit weet ik niet, al weet ik wel dat we in een maatschappij leven waar we constant keuzes moeten maken. Grote kans dat wie dit leest, deel is van dezelfde, huidige maatschappij als ik en dus, net als ikzelf, de hele dag door keuzes moet maken.

Dit gaat van kleine, alledaagse, tot grote, impactvolle keuzes. Logisch is het dan toch dat de Nederlander moe is. Wie heeft ooit bedacht dat het leven zo ingewikkeld moet zijn? Om het te illustreren neem ik het boodschappen doen als voorbeeld.

Er zitten zeven dagen in een week, er zijn tien monden die ik moet voeden. Ik heb een weekindeling, dan is de eerste vraag; wanneer doe ik mijn boodschappen? Doe ik ze voor de hele week of ga ik nog een keertje terug?

Na het maken van deze keuze is er een kort moment van rust, maar voor je het weet is het tijd om de boodschappen te doen en komt alweer de volgende vraag, waar ga ik naartoe? In Goverwelle alleen al heb je de Albert Heijn, Lidl, Jumbo en binnenkort ook nog de Dirk. Keuzes binnen de supermarkt dwingen je na te denken over achterlijke verschillen tussen merken pindakaas, pasta en kaas. Er zijn keuzemomenten bij het naderen van een kruising, een ontmoeting met een andere burger en niet te vergeten: wordt het de pinkassa, de cashkassa of de zelfbedieningskassa?

Wellicht vind je het een belachelijk, of ietwat vreemd voorbeeld. Dat kan en dat mag. Voor mij is hij vrij redelijk, een supermarkt geeft in eenvoud het leven weer. Het ronddwalen, kiezen, blij zijn en verdrietig, de interactie met mensen. Een supermarkt heeft zich opgedeeld in secties, gangpaden en orde van A- naar B-merk. Is het leven niet net zo? En moeten wij ons maar een weg baden door de spaghettimonsters en vakkenvullers van het nu?

Over Anika Smits
Anika Smits is student aan Mandeville Academy in Gouda, speelt viool in de PGM en is beoefenaar in de vechtkunst Kuk Sool Won.