Soms lees of hoor je wel eens iets, waarvan je denkt : “Goed zo, zo zou ik het ook gezegd hebben.”

Laat ik vooraf zeggen, dat ik niet zoveel op heb met de politieke partij Denk. Ik heb dan ook mijn wenkbrauwen gefronst toen ik over de samenwerking met mijn partij hoorde. Programmatisch (daar gaat het eigenlijk om) dicht bij elkaar, maar niet qua intentie.

Ik maakte kanttekeningen, net zoals ik dat doe als bij het vervullen van vacatures waarbij diversiteit het uitgangspunt is. Ik heb nog een ouderwetse mening. We moeten mensen beoordelen op hun capaciteiten en niet op hun kleur, manier van plassen, seksuele geaardheid of afkomst. Ik vermoed dat het laatste helaas bij Denk het geval is. Dat is ook de reden waarom toegeven aan de ambitie van Van Baarle om landelijk lijsttrekker te worden voor hen niet verstandig is. Hun Turkse electoraat stemt niet graag op iemand met een Nederlandse achternaam bleek al bij de laatste gemeenteraadverkiezingen.

PvdA en GroenLinks

Die twee namen brengen bij mij slechte gevoelens naar boven. Ik heb geen vooroordeel over die clubs, maar een oordeel na jaren praktijkervaring. Mijn hart maakte ook een sprongetje toen ik in het RD het commentaar van Serkan Soyetekin (Denk) op het vertrek van wethouder Yigit (Denk) las: “Schaamteloos en schofterig is hun kritiek. Sommige raadsleden gaan over lijken. PvdA en Groen Links zijn alleen maar bezig geweest met persoonlijke aanvallen nooit met de inhoud. De vieze spelletjes van de PvdA hebben de andere partijen meegetrokken om een quote in de krant te krijgen. Dat gaat vast lukken (zie hier!) Het ging u niet om mensen in armoede, het ging u erom mensen kapot te maken en zelf op het pluche te komen. Dat gaat jullie niet lukken.”

Zo oud collega’s van de PvdA en GroenLinks, horen jullie het eens van een ander!

Logisch dat ik de krant terzijde legde, zuchtte en een brede glimlach tevoorschijn toverde. Onze poes op schoot begon te spinnen; wonderlijk toch hoe zo’n dier de stemming van haar baasje aanvoelt 😉