Column Anika Smits |

Het loslaten van de angst om te falen. 

Het loslaten van de angst om te falen. 

‘Verd*mme, wat kan ik dat goed'.

Kan je dat zeggen over jezelf? Kan je tevreden zijn met jezelf, of is het voor de zoveelste keer ‘niet goed genoeg’?

Er zijn maar weinig mensen die in volledige vrede leven met zichzelf. Altijd is er wel iets wat niet goed is, hetzij uiterlijk; een gezicht dat eruitziet alsof er een vrachtwagen overheen is gereden, een extra vetrol veroverd tijdens de feestdagen, of een broek waar een gat in gekomen is. Het kan beter, het moet beter, en snel.

Misschien nog wel groter dan de uiterlijke ergernissen, zijn de innerlijke ergenissen die ons opvreten. Gisteren werd bekend dat Raemakers, D66-kamerlid, met ziekteverlof gaat vanwege een burn-out. Mijn gok is dat hij daar niet heel trots op is, hij had het graag beter gedaan. Beter, meer, succesvoller, mooier en rijker in de breedste zin van het woord.

Niet alleen Raemakers maar ook zoveel anderen botsen dagelijks tegen hun eigen grenzen op, ze komen er achter dat niet alles mogelijk is, dat er - tegengesteld aan wat ze zouden willen - meer is dat ze niet kunnen dan dat ze wel kunnen. En dat roept frustratie op, angst en misschien wel woede.

Het niet-kunnen van dingen is een van de grootste ergenissen van de hedendaagse mens. Maar is dat nou zo erg? En is onvermogen per se een woord met een negatieve lading? Ik denk van niet, wij mensen zien onszelf als superieur, maar wie nederig durft te zijn, weet dat we deels gelijk staan aan dieren als rupsen. Rupsen moeten, om te worden wat zij zijn, tot volledige rust komen. Alleen dan, in een volledige rust, die ogenschijnlijk meer met dood dan leven van doen heeft, komt de rups tot zijn bestemming. Dat is hoe ik denk dat de mens - in grote lijnen - gebaat is bij rust en stilstaan, om daadwerkelijk verder te komen.

Kunnen wij mensen het nu loslaten, de angst om te falen? Kunnen we de kracht vinden om de dingen te accepteren die we niet kunnen, de moed om de dingen te doen die we wel kunnen en de wijsheid om het verschil te zien?

Ik hoop het, en ik wens het een ieder toe.

Over Anika Smits
Anika Smits is student aan Mandeville Academy in Gouda, speelt viool in de PGM en is beoefenaar in de vechtkunst Kuk Sool Won.