Wat heb ik een hekel aan Koningsdag. Was al met Juliana zo voordat ze zich liet ombouwen tot Willem 4. Met behoud van piemel.

Verschrikkelijk. In Crooswijk hadden we als kind geen kleedjes. Je was al blij dat je iets op zolder had liggen. Zuinig zijn.

En nu. Yuppenkutten met verwende nesten die de container van vorig jaar weer leegplempen op een kleedje uit de Bijenkorf.

Derdelanders die het hele jaar alles hebben opgespaard om nog iets te verdienen. Triest.

Van Abu mogen er geen spontane bandjes meer optreden. Je moet het aanvragen om met je versterkte blokfluit of gitaar op te treden.

De vrijmarkt is alleen toegestaan tussen de borden hier begint de vrijmarkt en hier eindigt het. Vrijmarkt. Hoe verzin je het.

Nu ben ik eigenlijk een anarchist in hart en soms socialist in m’n nieren. Ooit mocht je doen wat je wilde op de dag van de Oranjefamilie. Nu dat ook al niet meer kan, denk ik, lazer op met dat feest wat geen feest meer is. Of je laat mensen de vrijheid of je schaft het af.

Want juist die vrijheid hebben we bevochten in de geschiedenis. En ik moet toegegeven dat het Huis van Oranje die kans voor lijfsbehoud glorieus heeft aangegrepen. Maar nu wordt het tijd dat Willem 4 het licht uit doet.