Column Marieke Hartman |

Een chambre d’hotes: dat wil ik ook...

Na 29 jaar hebben chef-patron Jan (60) en gastvrouw-sommelier Marieke (52) Hartman 31 augustus afstand gedaan van hun restaurant Jean Marie vlak buiten de Goudse binnenstad. Restaurant Jean Marie is verkocht en is gestopt per 1 september. Een begrip in het Goudse en verre omgeving. Zeven maal en zeven jaar achtereen haalde Jean Marie de felbegeerde ‘Bib Gourmand Benelux’ binnen. Dat is een aanduiding voor restaurants die volgens de keurmeesters, inspecteurs van de Michelingids, een kwalitatief prima driegangenmenu aanbieden voor een bedrag onder de 37 euro. Ook had de horecazaak een notering in de Lekker500. Marieke en Jan gaan hun verdere dromen achterna en verwezenlijken. En wel in Frankrijk waar ze een Chambres d'Hôtes gaan beginnen onder de naam Marie Jean. Mede aan de hand van columns van Marieke volgen we het culinaire echtpaar in hun laatste stappen in het Goudse restaurant en de opmaat naar hun nieuwe stap in en naar Frankrijk.

Onder een strak blauwe hemel verzuchtte ik, dit wil ik ook.

We waren te gast op het boeren platteland van Frankrijk bij zomaar een gezin dat het huis beschikbaar stelde voor reizigers die op de bonnefooi ergens nog een slaapplaats zochten. Een chambre d’hotes.

Het zag er allemaal vooroorlogs uit, maar wat heb je dan een hoop te zien. De kamer was zoals verwacht zeer eenvoudig. Maar er stond een bed, we konden douchen en uiteraard de volgende dag een ontbijt.

Op de vraag of ze ook een table d’hotes hadden, werd stellig 'nee' geantwoord. We moeten enigszins beteuterd hebben gekeken, want er werd wel spontaan gereageerd dat we wel van de bbq in de tuin gebruik mochten maken.

Dat zag er gezellig uit, klein ingericht hoekje met een grote bbq, tafel met bankjes onder een prachtige boom met 'pluizige' roze bloemen (waar ik helaas nog steeds niet de naam van weet) en uitzicht over de grote tuin.

Wij toch opgetogen in het vooruitzicht dat we op dat idyllische plekje de avond zouden doorbrengen op zoek naar een boucherie en boulangerie. Er werden heerlijke lamskoteletten gekocht, wijn, een vers knapperige baguette en natuurlijk roomboter (we blijven wel echte Hollanders). Blij met deze 'schatten' keerden we 'huis'waarts waar we wat olijfolie, zout, peper, borden en bestek konden lenen en wat vers geplukte kruiden en knoflook uit de tuin.

Het enthousiasme groeide met de minuut. Het weer had zich getransformeerd van bloedheet naar een heerlijke zwoele avond met een licht briesje en het krekelconcert was ook opgestart.

Koteletten gemarineerd, bbq gloeide prachtig, tafel gedekt en het grote genieten kon beginnen. 

We ontdekten dat de familie zelf ook buiten tegen het huis aan zaten met het diner. En ook daar brandde een bbq. Zo af en toe bracht het zwoele briesje een vleug mee wat daar op tafel stond.

Even later was daar onze gastvrouw met de vraag of alles goed bij ons ging en met een bord met heerlijk geurende mosselen. Die ze op op tafel zette met de opmerking: 'alleen nog wat boter en peper...'

Zo van de bbq! Heerlijk!! Dat hadden we nog nooit gegeten zo. Even praktisch als Jan altijd is, vroeg hij zich af hoe ze dat deden. Want als ze open spatten, komt er toch een hoop vocht uit wat uiteraard niet bevorderlijk is voor het vuurtje.

We moesten maar even komen kijken. Werden aan het gezin voorgesteld en pa liet zien hoe hij de bbq kon kantelen. Tja zo is dat natuurlijk perfect en je hebt van het mosselwater geen last. We moesten ook nog maar wat salade meenemen weer naar 'ons' plekje en wat overheerlijke vers geplukte pruimen. Later nog een petit goût (zelf gemaakte degestief) en daarna voldaan naar bed.

Heerlijk onder ouderwets strakke koele lakens verzucht ik nogmaals: dit wil ik ook!!