Column Christiaan van der Kaaij |




De verboden vrucht

Volgens mij moet er haast wel iets bestaan als ‘overbewustzijn’. Dat is voor mij betreft het feit dat er ergens mensen zijn die het noodzakelijk vinden om bij alles wat men eet, drinkt, of laat te onderzoeken wat hiervan de eventuele voor-, maar vooral wat de eventuele nadelen zijn. Vlees eten is slecht voor het milieu, van ieder glas alcohol leef je een halfuur minder en onder de zonnebank moet je al helemaal niet gaan liggen. Het lijkt haast alsof alle geneugten des levens onder een extra groot vergrootglas moeten liggen.

De vraag hier is natuurlijk: wat heeft het voor zin? Eten en drinken mensen nou echt zoveel bewuster door deze stortvloed van experts die aangeven dat het toch echt niet verstandig is om vaak een mooi stuk vlees en af en toe een glas wijn te drinken? Zijn mensen minder gaan roken sinds er ‘gruwelijke’ plaatjes op de verpakkingen staan? Ik geloofde de verhalen nooit, maar ik had laatst toch echt een volwassen kerel (!) voor me in de supermarkt die vroeg of hij de Marlboro met het plaatje van het slechte gebit mocht omdat hij alle andere plaatjes al had. Is dat een gewenst gevolg?

Geloof het of niet, tegenwoordig worden zelfs alledaagse dingen onderzocht op hun nadelen. Wat dacht u van de uitspraak ‘zitten is het nieuwe roken’? Overbewustzijn? Ik denk dat men bepaalde zaken eigenlijk niet eens wil weten: er worden ineens wel heel veel vruchten verboden. Niet zozeer omdat ze veel zaken tegen beter weten in toch willen doen, maar vooral onder de zucht van ‘mag dat nou ook al niet meer’.

Ik zou zeggen: geniet, maar pas op uzelf. Het glas dat zorgt voor hoofdpijn op de volgende ochtend is te veel, maar, zoals de honderdjarige Florence Bearse antwoordde op de vraag hoe ze nou toch zo oud was geworden: ‘I like my wine, don’t take it away from me’. De verboden vrucht.