Column Ronald Sørensen |
De keuze van Ziyjech
Nu de gekte rondom Ajax langzaam wegebt, wil ik even een oude koe uit de sloot halen.
Nederland heeft een roemrijk verleden. Nobelprijswinnaars. Internationaal erkende kunstenaars. Succesvolle olympiërs, gelauwerde wetenschappers en zeer getalenteerde voetballers. In ons land kan iedereen zich ontplooien: “Iedere soldaat heeft de maarschalksstaf in zijn ransel”, zou Napoleon zeggen.
Goed onderwijs, gezondheidszorg, democratische medezeggenschap voor iedere ingezetene, sociale zekerheid, godsdienstvrijheid, gelegenheid tot sportbeoefening, tolerantie ten opzichte van minderheden en andersdenkenden. Van al die mogelijkheden heeft Ziyjech terecht gebruik gemaakt. Het heeft hem – één van die zeer getalenteerd voetballers – gebracht tot waar hij nu is.
In het verleden koos zijn familie misschien daarom voor een permanent verblijf in ons land. Terecht als je dat objectief bekijkt. Ze keerden hun rug naar het land waar een absoluut monarch alle touwtjes in handen heeft. Waar geheime politie je zo van straat kan pakken. Waar je ongestraft mishandeld kan worden door iedere overheidsdienaar. Waar anders denken gevaarlijk is. Waar minderheden onder druk worden gezet. Dat West Sahara bezet houdt. Waar onvoldoende mogelijkheid tot scholing is. Waar sociale zekerheid ontbreekt. Waar sportbeoefening voor de rijken is en waar andere godsdiensten dan de Islam nauwelijks worden geaccepteerd.
In Nederland klagen veel (beroeps) Marokkanen, zoals Denk-kamerlid Azarkan, over discriminatie in het land waar zij hun ongenoegen vrijuit mogen ventileren en waar de burgemeesters van Arnhem en Rotterdam, de voorzitter van de Tweede Kamer en vele voetballers als Ziyjech alle kansen hebben gegrepen, die hen geboden zijn. Een land waar de politiek correcte meerderheid binnen de media tot censuur overgaat en wegkijkt om hen niet in diskrediet te brengen; zelfs als blijkt dat 65% van de jongeren met justitie in aanraking komt en gelukzoekers onder andere uit Marokko steden onveilig maken.
Sommige Marokkanen klagen over het feit dat ze hun Marokkaanse paspoort niet kunnen inleveren. Ze willen wel, maar ze kunnen niet. Ziyjech heeft door zijn twee nationaliteiten een kans om zijn voorkeur wel te laten zien! Voor welk land wil je voetballen? Het land waar je geboren en getogen bent en dat je alle kans heeft gegeven te worden die je bent of kies je voor het land waar je familie vandaan komt? Welk land heeft je voorkeur? Zijn keuze is duidelijk.
Voer voor psychologen en cultureel antropologen lijkt me!