Holland (Houtland) dankt haar naam aan de vele eiken-berkenbossen, die op de geestgronden achter de duinen groeiden.

De Romeinen beschreven als eerste ons leefgebied. Aan de kust leefden de mensen in het water volgens hen, maar daarachter lagen vele bossen met diepe, snelstromende rivieren. Eén keer schijnt bij een legercorps aan de kust alarm te zijn afgegeven, omdat ze op een rivier een oorlogschip (galei) meenden te zien aankomen. Bij nader inzien bleek het een ontwortelde eik te zijn. 

CO2 (koolzuurgas) en N2 (stikstof) schijnen veel te veel in ons milieu voor te komen met als waarschijnlijk gevolg opwarming van de aarde en verhoging van de zeespiegel.

Nu is de zeespiegel al eens enorm gestegen, want ooit waren Engeland en het vaste land van Europa via Doggersbank met elkaar verbonden. De vele mammoettanden en andere resten van verdwenen diersoorten, die vissers regelmatig in hun netten vinden, getuigen ervan. Ze zijn niet in één keer verdronken, maar dat proces heeft zich natuurlijk geleidelijk voltrokken.

Ik kom erop, omdat we volgens sommige milieudeskundigen dus op een nieuwe verhoging van de zeespiegel afgaan. Die wordt veroorzaakt door het te massaal gebruiken van fossiele brandstoffen. Dat we daar op den duur mee moeten gaan stoppen is ondertussen zelfs voor de meest fervente sceptici duidelijk.

Waarom zullen we bij het terugdringen van CO2 (koolzuurgas) en N2 (stikstof) in ons milieu geen gebruik gaan maken van de natuurlijke manier om de gevolgen van uitstoot te verminderen? Al op de basisschool leren we kinderen dat groene planten CO2 opnemen en O2 (zuurstof) uitscheiden.

In een latere fase leren we onze kinderen de stikstofkringloop, waarbij stikstof door planten wordt omgezet in een door organismen opneembare stof.

Kortom, op alle braakliggende stukjes in onze stad zoveel mogelijk bomen en struiken gaan planten. In de grasvelden, zoals honden uitlaatplekken en niet gebruikte trapveldjes bomen planten en zeker de klaver (kan N2 vastleggen) niet bestrijden.   

En als we dan toch bomen en struiken gaan planten: liefst vruchtenbomen en vruchtdragende struiken. Leerzaam voor de kinderen, eetbaar voor mensen, dieren en vogels: dus goed voor de biodiversiteit.

Daarbij, rottend fruit geeft dieren en planten de mogelijkheid om de bouwstof N2 binnen te krijgen. Onontbeerlijk voor de bouw van eiwitten, aminozuren en DNA. Dus het mes snijdt aan diverse kanten.

Als Fortuynist zie ik niet alleen het probleem, ik kom ook met de oplossingen. De leden van de wijkraad in Oosterflank gaan beginnen met een inventarisatie van plekken, waar eventueel geplant kan worden.

Daarna gaat het cluster (voorheen dienst) Stadsbeheer kijken welke bomen en struiken het best kunnen worden neergezet. Wordt het een succes, dan kan aan alle 38 andere wijkraden gevraagd worden hetzelfde te doen.

Voor dieren zal onze stad dan veranderen in een gevarieerd bos met rotsformaties. Zeker als ook daktuinen worden aangelegd, liefst met klaver en vlinderbloemigen, die ook N2 vastleggen.  

Ik heb de toezegging dat het cluster Stadsbeheer contact met me zal opnemen. Komen er bomen en struiken, dan ben ik bereid om een deel zelf onderhoud te nemen. Ongetwijfeld zijn er meer milieubewuste stadgenoten, die bereid zijn hetzelfde te doen.

Ik houd u op de hoogte.