Voor veel Nederlanders die in Marokko zijn gestrand vanwege de beperkende maatregelen tegen het nieuwe coronavirus, is de situatie onhoudbaar. Daarvoor waarschuwt Sahil Achahboun, bestuurslid van het Samenwerkingsverband Marokkaanse Nederlanders (SMN). Naar zijn schatting kunnen ongeveer 2000 Nederlanders in Marokko nauwelijks een kant op.

De gestrande Nederlanders, veelal met een Marokkaanse achtergrond, lopen tegen legio problemen aan, aldus Achahboun. "Sommigen komen bijvoorbeeld in de problemen met werknemersverplichtingen terwijl ondernemers niks of niet genoeg kunnen doen om hun bedrijf te redden. Ook spelen er gezondheidsproblemen doordat er geen of onvoldoende medicatie voorhanden is, of omdat mensen zorgbehoevend zijn. Sommigen die vastzitten zijn juist mantelzorger, en hebben een dierbare in Nederland die van hen afhankelijk is."

Volgens Achahboun zijn er schrijnende situaties. "Ik hoorde dat een moeder en zoon die waren gegaan om haar moeder te begraven, niet bij elkaar waren toen de lockdown inging en min of meer eenzaam zaten opgesloten. En van een oudere man die alleen was en vanwege zijn broze gezondheid nergens voor naar buiten durfde. Ook is het voor veel mensen pijnlijk om ver weg van gezin en familie te zijn tijdens de ramadan."

Volgens Achahboun gaan veel mensen met een Marokkaanse achtergrond in januari en februari naar Marokko omdat de vliegtuigtickets dan goedkoper zijn. Ook kiezen sommige ouderen ervoor om in Marokko te overwinteren. Veel mensen die in de problemen komen kunnen volgens hem wel rekenen op hulp van familie en naasten uit Nederland en in Marokko. "Maar ook dat is niet altijd onuitputtelijk."

De algemene tendens onder de gestrande mensen is volgens hem vooral teleurstelling. "Men voelt zich door beide overheden in de steek gelaten. Wel heeft men onderhand door dat wat er wordt gedaan, vooral vanuit Nederland wordt ondernomen", aldus Achahboun. "Marokko is nog erg zoekende wat het ermee aan moet."